week 5 / Zomer 2023 | Reizen Bob en Rita

Week 5:

Zondag 28 mei 2023 t/m zaterdag juni 2023

Zondag 28 mei:

De gesloten camperplaats was voor ons een prima plek om te overnachten. Vanochtend konden we in de zon ontbijten voor we met de wandeling langs de Ravina di Laverza van start gingen. De wandeling die via een rotsachtig pad de rand van het ravijn volgde was prachtig. De bloemen bloeiden uitbundig terwijl de hagedissen volop van de zon genoten. Een adder die zich in de zon lag op te warmen schrok net zo van ons als wij van hem. Voordat de slang een model kon worden was deze verdwenen in de vegetatie. We nemen de tijd voor de vijf kilometer lange heenweg omdat we telkens stoppen om te kijken en te fotograferen. De vergezichten in het ravijn zijn mooi. In de lucht verschijnen twee zwarte ooievaars die boven het ravijn hoogte winnen en dan uit beeld verdwijnen. Als we later koffie drinken zien we de ooievaars opnieuw in beeld verschijnen. Ze komen terug van het foerageren en landen op hun nest dat in de rotswand is gebouwd. Hoewel de foto's niet scherp zijn is de prachtige vogel met zijn rode snavel goed te zien. We lopen, via dezelfde route in een hoger tempo terug naar de camper. De camper stond in de zon omdat het zonnepaneel aan het werk moest toen we weg waren. Nu verplaatsen we deze naar de schaduw. We lunchen op het schaduwrijke plekje waarna we onze route naar het zuiden weer aanvangen. We rijden van Laterza naar Taranto en bereiken bij Campomarino de kust van de Ionische Zee. Na de 130 kilometer lange rit vinden we een plek in Torre Lapillo met zicht op zee. Tegenover onze overnachtingsplek is een pizza restaurant dat wij vanavond met een bezoek zullen vereren. We drinken een borrel voor we om half 8 het restaurant opzoeken. Morgen willen we doorrijden naar Gallipoli dat ook aan de Ionische zee ligt.

Parking Torre Lapillo, Torre Lapillo, gratis

Maandag 29 mei:

Gisteravond was het enorm druk op de parkeerplaats waar we hebben overnacht. In de tijd dat wij bij de pizzeria zaten te eten is de parking leeggelopen. Vannacht waren we de enige bewoners van de parkeerplaats waar de rust volledig was teruggekeerd. Vanochtend konden we dan ook in alle rust met het zicht op zee ontbijten. Na een rustig begin van de dag zijn we vertrokken naar Gallipoli. Dit stadje ligt op een schiereilandje zo'n dertig kilometer verderop in de Ionische Zee. Hier parkeren we de camper bij de jachthaven waarna we het stadje inlopen. We lopen langs de zee om de stad. Net na het strandje van Gallipoli eten we ons broodje op een dam in zee. Na de lunch bekijken we de smalle straatjes in de binnenstad. Als ons parkeertegoed opraakt zoeken we de camper weer op . We besluiten dan om een camping in Sannicola op te zoeken. Hier doen we de eerste machinewas van deze reis. We genieten nog een tijdje van de zon en vlak voor het eten is de hele was al weer droog. In de olijfboom achter de camper jaagt een goed gecamoufleerde hagedis op mieren. Wij doen buiten de afwas en drinken later binnen koffie. Inmiddels is het half 10 en buiten is het donker. Morgen wellicht een stukje fietsen in de omgeving. We moeten maar kijken of het weer hiervoor geschikt is.

Camping Nostra Terra, Sannicola, 18 euro

Dinsdag 30 mei:

Na een nacht waarin drie muggen ons het leven zuur maakten, hebben we heerlijk gedoucht. De beheerster kwam tegen acht uur de verse broodjes brengen die we een dag eerder besteld hadden. Vandaag dus voor het eerst ontbeten met broodjes en een gekookt eitje. Na het ontbijt maakten we ons klaar voor een fietstocht in de omgeving van de camperplaats. De fietsen worden van het vuil ontdaan dat er in de afgelopen weken op is aangekoekt. Met het programma Judise maakten we een route die we als gpx - file naar onze Garmin Edge stuurden. We fietsten het deel van de route tot Collepasso. In dit dorpje streken we neer op een terrasje voor een kop koffie. Tijdens onze stop ontwikkelde zich een onweersbui die niet veel later boven de stad losbarstte. In het café wachtten we het einde van de bui af. De instabiliteit van de atmosfeer deed ons besluiten terug te fietsen naar de camperplaats. Er ontwikkelden zich telkens nieuwe buien om ons heen maar wij bleven verschoond van een nat pak. Opvallend zijn de vele dode olijfbomen in de omgeving. Oude bomen hebben een ziekte opgelopen waardoor ze sterven. Nieuwe resistente bomen moeten het verlies van de oude bomen doen vergeten. Opvallend zijn ook de vele stenen hutten die vroeger als zomerverblijf van de boeren dienden. Terug bij de camper lunchen we opnieuw met het verse brood van de broodjesservice. De rest van de middag luieren we wat in de zon en doen we enkele schoonmaakklusjes. Naarmate de middag vorderde verdween de onweersactiviteit. We konden buiten eten en afwassen. Inmiddels zitten we binnen en is de avondrust ingetreden. Morgen gaan we op weg naar Lecce.

Camping Nostra Terra, Sannicola, 18 euro

Woensdag 31 mei:

Rita en Bob zijn vandaag vroeg wakker geworden. Het is nog wat nevelig op de camperplaats als we opstaan. De kracht van de zon doet de nevelflarden snel oplossen en een zonnig ontbijt kan beginnen. We regelen de financiële zaken met de beheerders en doen wat sanitaire klusjes voor we richting Lecce vertrekken. In Lecce vinden we, iets buiten het centrum, een parkeerplaats voor de camper. We gaan met de fiets het centrum van de Barokke stad in. Na de koffie op een terrasje wandelen we verder de stad in. We kopen een toegangskaartje voor verschillende historische gebouwen in het oude centrum. Vooral de Dom is een bezoek meer dan waard. We lunchen op een bankje met zicht op onze fietsen. Later fietsen we nog langs meerdere van de prachtige gebouwen die de stad rijk is. Als er later op de middag wat onweer dreigt, zoeken we de camper weer op. We laden het fietsenrek vol en rijden de parkeerplaats af. De boodschappen zijn snel gedaan en ook de tankbeurt kostte niet veel tijd. Helemaal klaar voor de komende dagen zoeken we de camperplaats voor de komende nacht op. Op de oude, gesloten camperplaats genieten we tijdens het diner nog even van de zon. De muggen maken ons het leven zuur en voordat het donker is geworden zijn we naar binnen verhuisd. Het was een vermoeiende dag in het mooie oude Lecce. We gaan vast zien wat de toekomst ons zal brengen.

Camperplaats Unnamed Road, Lecce, gratis

Donderdag 1 juni:

Vandaag is het precies 34 jaar geleden dat we in het stadhuis van Almere trouwden. De hele dag stroomden de gelukswensen via de app binnen. Dank jullie wel voor alle felicitaties en betuigingen van medeleven! Vanochtend verlaten we het mooie camperplekje na het ontbijt. We gaan op zoek naar een plek aan zee ten noorden van Brindisi. Het is de bedoeling om van een rustige dag langs zee te genieten. In Specchiola vinden we een mooi plekje aan een rotsachtige kust. Overal in de buurt zijn kleine zandstrandjes in een niet al te toeristische omgeving. We brengen een groot deel van de dag door rond de camper met het zicht op de mooie Adriatische Zee. Aan het eind van de middag wandelen we een stukje langs de zee. De omgeving maakt wat een rommelige indruk en behoeft nog de nodige zorg om klaar te zijn voor het drukke toeristenseizoen. Terug bij de camper drinken we een borrel op onszelf. Na het eten en de afwas wordt het alweer snel donker. Bob werkt de website bij en Rita leest haar boek op de E-reader. Aan zee waren er vandaag geen muggen. Als er geen verstekelingen zijn meegekomen van eerdere overnachtingen hebben we vast een rustige nacht. Morgen willen we in de buurt een wandeling gaan maken.

Natuurplek Specchiolla, Specchiolla, gratis

Vrijdag 2 juni:

Vandaag weer een dag vol plannen. Na het ontbijt genieten we nog even van de mooie blauwe golven van de Adriatische Zee alvorens we weer een stukje verder rijden. We bezoeken het "witte"stadje Ostini dat veertig kilometer noordelijker ligt dan onze overnachtingsplek. Het stadje ligt hoog op een heuvel te schitteren in de ochtendzon. We zijn net op tijd om een plekje op een niet al te ver van het centrum gelegen parking te bemachtigen. Het is vandaag Festa della Repubblica , een Italiaanse Nationale feestdag om de stichting van de Republiek Italië in 1946 te vieren. Veel Italianen zijn vrij om het feest te vieren. In Ostini zijn de straten dan ook goed gevuld met Italiaanse toeristen. We wandelen door de smalle straatjes, drinken koffie op een rustig terrasje, bezoeken de Dom. Na voldoende sfeer te hebben geproefd lopen we terug naar de camper. We vertrekken naar Cisternino waar een 13 km lange wandeling op ons programma staat. Als we net na de lunch zijn gaan lopen kondigt zich een onweersbui aan. We besluiten vanwege de veiligheid niet verder te lopen. We zien vandaag wel de eerste ronde Trulli huisjes met hun puntige daken. Vanmiddag waren we dus eerder dan gepland op ons overnachtingsadres in Locotorondo. Van enig onweer hebben we niets meer gezien of gehoord. Misschien straks nog een wandelingetje in de buurt en morgen op de fiets de omgeving verkennen.

Parking Via Cisternino, Locorotondo, gratis

Zaterdag 3 juni:

De nacht op de parkeerplaats in Locorotondo was rustiger dan de avond deed vermoeden. Een aantal jongeren met snelle brommers testten in de avond de wheely mogelijkheden van hun voertuigen op de grote asfaltvlakte van de parkeerplaats. Voordat we gingen slapen was de rust volledig teruggekeerd. De muggen hadden ook een avondje vrijaf genomen en dus sliepen we prima. Na het niet al te late ontbijt hebben we onze fietsen opgetuigd voor de fietstocht van Locorotondo naar Alberobello. We hebben een Komoot route op de Edge geladen. Met fietstassen vol sloten, water en wat eten vertrekken we van de parkeerplaats om de route in het stadje Locorotondo op te pikken. We fietsen, ondersteund door de accu's, door het mooi gebied tussen de twee eerder genoemde stadjes. De olijfboomgaarden, hier in prima conditie, wisselen af met kersenboomgaarden die gescheiden door stenen muurtjes de omgeving bepalen. De kenmerkende los gestapelde Trulli huisjes, makkelijk bij het ontduiken van belasting, maken de omgeving voor ons heel bijzonder. Soms zijn de papavers in de boomgaarden zo mooi dat ze niet te negeren zijn. In Alberobello zijn de Trulli huisjes het handelsmerk van de stad. Het toerisme niveau is gelijkwaardig aan dat van Volendam en Marken. In een niet toeristische Trulli-wijk vind je de rust die in Trulli-land zou moeten heersen. We lunchen in de schaduw van een boom met de in de supermarkt gekochte broodjes, kaas en ham. De dagelijkse onweersdreiging passeert opnieuw zonder gevolgen. We fietsen via een andere route terug naar Locorotonda. Opnieuw genieten we van de omgeving en zijn we rond vier uur terug bij de camper. We zoeken wat foto's voor de website en genieten van wat hapjes en een borrel. Na de koffie maakt Bob de website af en leest Rita weer een stukje boek. Morgen gaan we op weg naar Bari waar we maandag met de veerboot oversteken naar Patras in Griekenland.