Week 8:

                                                                                                                              donderdag 30 juni 2022 t/m woensdag 6 juli

Donderdag 30 juni:

Zagen we de afgelopen weken allerlei landen passeren, vannacht zou het de nacht van de e-landen worden. Bob zat om 10 uur klaar  in camouflage-kleding, het fototoestel gericht op de  elanden spot van de Vesteralen als er een ploeg wegwerkers arriveert. Ze gaan , niet ver van onze overnachtingsplek, wat wegwerkzaamheden uitvoeren. De elanden hebben zich vanzelfsprekend deze nacht niet laten zien. We hebben ondanks de werkzaamheden prima geslapen. Vanochtend hebben we rustig in de camper ontbeten omdat de midges ons het buiten ontbijten onmogelijk maakten. We rijden via de westkust langs bergen en grote moerassige vlakten van Andøya naar de wandelparkeerplaats Baugtua die tussen de dorpen Stave en Bleik aan de riksveg 976 ligt. We starten hier de wandeling die in 1,5 uur naar de top van de berg Måtinden (408 meter) leidt. Eerst beklimmen we de oostflank van de berg Nonstinden waarna we op een met kussenplanten begroeide hoogvlakte komen. Hier vlucht, als wij komen aanlopen, een moerassneeuwhoen met meerdere jongen weg van het pad. Een goudplevier blijft 50 meter van ons vandaan onverstoorbaar op een rots zitten. De steenmannen brengen ons naar de rug van de Måtinden waarover we de laatste hoogtemeters, soms in de wolken, klimmen naar de top. We staan nu boven de baai Rekvika en kijken vanaf het klif diep omlaag. We hebben het geluk dat de wolken die de top telkens uit het zicht onttrokken even door de zon worden verdreven. Als we na de lunch aan de terugweg beginnen is de top weer door de wolken toegedekt. Terug bij de camper hebben we een videogesprek met Tom. We doen boodschappen in Andenes en vinden bij de Whalesafari een plekje voor de nacht. Je hebt hier het gevoel  dat de bewoonde wereld hier ergens eindigt.  We komen overduidelijk in steeds noordelijker streken. Morgen gaan we hopelijk tijdens de safari wat walvissen zien. De boot zullen we niet missen.

Parking Whalesafari, Hamnegata 1c Andenes, gratis

Vrijdag 1 juli:

We sliepen vannacht bijna in het Whalesafari centrum in Andenes. Vanochtend werden we wakker met een prachtig blauwe lucht boven ons. Het werd dan ook een prachtige zonnige dag die we bijna geheel op zee doorbrachten. Na het ontbijt meldden we ons bij de safarireceptie en kregen aansluitend een presentatie over walvissen. Tegen elf uur stapten we op het schip waarmee we vier uren lang op zoek zijn geweest naar walvissen.Het schip stampte en rolde soms heftig op de niet al te ruwe zee. Menig passagier had last van zeeziekte. Enkele groepjes papegaaiduikers vlogen van hun broedgebied  op weg naar hun jachtgebied langs de boot De geluiden die walvissen maken worden gebruikt om ze te lokaliseren. Na zo'n anderhalf uur varen was er plotseling een groep orka's rond de boot. De dieren waren hier aan het jagen en lieten de restjes aan de meeuwen die hier dankbaar hun maaltje binnen haalden. We konden de orka's prachtig volgen hoewel ze telkens op onverwachte plekken opdoken. De orka 's vallen ook andere walvisachtigen aan die daarom wijselijk uit de buurt blijven. Voor ons betekende dat er op deze plek  geen andere walvissen te zien zouden zijn. We zijn nog naar een andere diepe trog gevaren waar walvissen regelmatig gespot worden. Helaas waren er hier vandaag geen beesten te zien en keerden we terug naar Andenes. We hebben het geluk gehad dat we de hele safari op het bovenste dek in de zon hebben kunnen door brengen. De kop soep en het broodje dat we onderweg kregen smaakten heerlijk. Tevreden stapten we van de boot. We reden onmiddellijk naar de ferry die ons van Andenes naar Gryllefjord brengt. We sluiten aan achter de auto's die al in de wachtrij staan en maken vast de pittige kool voor ons diner van vanavond. Om vijf uur kunnen we het schip oprijden. We zien tijdens de vaart de bergen van Senja steeds dichter bij komen. Tenslotte varen we langs de plek in Gryllefjord waar we de avond en nacht zullen doorbrengen. We eten onze kool met rijst en saté aan de fjord in de zon nagenietend van weer een mooie dag. Vanavond gaan we een plan maken en beslissen we of de Noordkaap nog steeds onderdeel is van onze route.  Morgen willen we in elk geval Senja bekijken.

N69.21'46.03", E 17. 1'52.18" unnamed road Gryllefjord, gratis

Zaterdag 2 juli:

Gisteravond stonden we op een mooi plekje langs de fjord vlakbij het dorp Gryllefjord op het eiland Senja. Men noemt dit eiland ook wel "klein Noorwegen" omdat veel kenmerken van Noorwegen ook hier te vinden zijn. We hebben voorlopig besloten om de Noorkaap links te laten liggen. De weersvoorspelling Nordkapp is niet best en de kans op zon erg klein. We moeten bijna 1400 km  extra rijden om er te komen. Bezoek aan de Noordkaap lijkt ons vooralsnog meer te gaan kosten dan het gaat opleveren. We denken nu via Tromsø te rijden en dan bij Skibotn af te buigen in de richting van Finland. Vandaag zijn we met prachtig weer  over het eiland Senja gereden. De weg die we wilden volgen bleek tot november te zijn afgesloten wegens werkzaamheden in een tunnel. De toeristische route via de westkant van Senja  konden we voor een deel volgen om dan terug te keren en via de oostkant van het eiland naar de Fjordbotn Camping te rijden.

We genoten weer volop van de bergen, de fjorden, parelwitte strandjes en van  de mooie kleuren van de bloemen, het water en de huizen. Bij het Ersfjordstrand  drinken we koffie en is het heerlijk pootje baden in het heldere water. De temperatuur loopt opnieuw op naar de 30 graden wat hier, volgens een man uit de streek,  nogal bijzonder is. We slapen vannacht op een camping waar we de was hebben gedaan en we ons nog eens douchen. De was hangt inmiddels aan de lijn te drogen terwijl wij in de schaduw even wat tijd voor onszelf nemen. Morgen steken we met de ferry over  van Kvaløya naar Hillesøy. Hiervandaan is het dan niet ver meer naar Tromsø.

Camping Fjordbotn,Stønesbotnveien 401 Botnham, 35 euro

Zondag 3 juli:

Na het wassen en drogen van onze kleding op zaterdag waren wijzelf vandaag toe aan een stevige wasbeurt. Vannacht rond 12 uur gingen we slapen terwijl  de zon nog  over de camping scheen. Het zonlicht in de nacht is niet erg bevorderlijk voor je slaapritme. We stonden niet al te laat op om ons vervolgens heerlijk te douchen. Tijdens het ontbijt begon het voor het eerst sinds een week te regenen. We deden het rustig aan op deze regenachtige zondagmorgen. Het stopte tegen half twaalf met regenen. De koffie was op en de  tijd naderde om naar de veerboot te vertrekken. We tanken eerst de schoonwatertank  vol met vers water reinigen ons chemische toilet. We rijden dan rustig naar de aanlegplaats voor de Ferry waar we netjes n de rij gaan staan. De veerboot komt al vroeg aan maar vertrekt pas om 16.00 uur. We gebruiken de wachttijd voor het schoonmaken van het interieur en de buitenkant van de camper. Na de lunch wandelt Bob nog even naar het haventje waar hij voor de tweede keer deze vakantie door een vogel wordt aangevallen. Deze keer is het een meeuw die vlak over Bob's hoofd scheert en zo haar op het weggetje lopende jongen beschermd. Tegen drie uur krijgen we te horen dat de boot wegens technische problemen vandaag niet meer vaart. Hebben we mooi voor Piet Snot staan wachten in Kvaløya. Een bezoek aan Tromsø past niet in het nieuwe routeplan dat we maken. We rijden weg bij de veerboot voorlopig met  bestemming Skibotn. In Moen bij Olsborg vinden we in het bos een plek voor de nacht. Als we de schuifdeur openen zwermen de muggen al binnen. De hordeur gaat ervoor en dat is hier geen overbodige luxe. De zon is inmiddels ook weer doorgebroken maar uit angst lek geprikt te worden wagen we  ons nog niet naar buiten. Morgen zullen we het noordelijkste puntje van onze reis bereiken waarna we ons via een stukje Zweden en Finland langzaam zuidwaarts zullen gaan verplaatsen. Hopelijk hebben we voldoende Deet bij ons voor de komende weken.

In de natuur bij Moen, Primaer Fylkesveg 854 Moen, gratis

Maandag 4 juli:

De laatste dag van ons in Noorwegen begon met een ontbijt in de zon. Gelukkig waren er nog niet veel muggen die ons ontbijt wilden verstoren. De Duitse buurman lag nog in bed toen wij  van het rustige plekje bij Moen vertrokken. Allereerst rijden we enkele kilometers in de verkeerde  richting omdat we lpg gaan tanken in het dorp Bardufoss. We lenen de adapter van de pomphouder omdat het o-ringetje van onze adapter is geknapt en daardoor bij het tanken lpg lekt. Met een gevulde gasfles kunnen we de komende weken zonder gas te tanken verder. Finland heeft geen gas en de volgende tankplek is dus pas in Estland. We regelen een nieuwe o-ring bij een bedrijf dat vlakbij het tankstation is gevestigd waarvan we het adres van de pomphouder hadden gekregen.  We doen in hetzelfde dorp nog enkele boodschappen en  rijden dan, nu in de goede richting, door een bergachtige omgeving verder  naar Skibotn. We drinken koffie bij een melkfabriek in Storsteiness met een fantastisch uitzicht over de Balsfjord. De deels nog besneeuwde bergen steken mooi af tegen het blauwe water van de fjord. Na een lange koffiepauze rijden we door naar Nordkjosbotn waar we in de Rema 1000 vandaag voor de tweede keer wat boodschappen doen. Op een picknickplek langs de Storfjord  lunchen we in de camper. Buiten valt de eerste bui en tevens laatste bui van vandaag.  Bij het dorp Skibotn hebben we het noordelijkste punt van onze reis bereikt. Hier maken we onze Noorse kronen op en rijden dan via de E8 naar de Noors-Finse grens. Met gemengde gevoelens verlaten we Noorwegen waarvan we de afgelopen weken zijn gaan houden. We rijden door een stukje Lapland waar de plaatsnaamborden in meerdere talen de plaatsnamen weergeven. Bij twee grote watervallen lopen we even rond en zoeken daarna een plaats voor de nacht. Tussen Finland en Noorwegen is er een uur tijdsverschil. Het is dus laat voor je er erg in hebt. De omgeving is inmiddels veranderd. Grote bosrijke vlakten en meren bepalen het beeld.We vinden een plek langs een snelstromende rivier. Als we stoppen worden we enthousiast begroet door een enorme zwerm muggen. Ons enthousiasme is aanzienlijk minder en er wordt hier in het begin van de avond genocide gepleegd op de Finse mug. Vanwege de muggen vertoeven we de rest van de avond binnen in de camper. Morgen rijden we verder langs de Zweeds - Finse grens naar het zuiden.

Picknickplek Iltto langs E8, Käsivarrentie, gratis

Dinsdag 5 juli:

In de hele vroege ochtend hebben we in de slag tegen de muggen moeten capituleren. De Finse mug bleek in staat te zijn om telkens nieuwe troepen aan te voeren ter vervanging voor de in de slag omgekomen muggen. Tegen half vier besloten we om de overnachtingsplek te verlaten en de zwermen dansende muggen achter te laten, De zon stond inmiddels al stoer aan de hemel toen wij de E8 in de richting Kaaresuvanto opdraaiden. Er is op dit tijdstip nagenoeg geen verkeer op de weg. Een rendier schrok van onze aanwezigheid en rende over de weg in onze richting, passeerde ons met klikkende hoeven aan de rechterkant en verdween uit het zicht. Het lukte ons niet eens dit beest op de foto te zetten. De plek aan de E 45 waar we ontbijten is ook een muggenparadijs en opnieuw moeten we in gevecht met de kleine insecten. Na het ontbijt volgen we de E 45 tot Vittangi waar we afslaan naar Pello. Men is hard aan het werk om via deze weg een goede verbinding met Rovaniemi te bewerkstelligen. Twee rendieren liggen te herkauwen langs de weg terwijl even daarvoor een ander rendier het bos in vlucht als we in zijn buurt komen. We stoppen even bij een kleine stroomversnelling in de rivierde  Kengis en drinken verderop aan dezelfde rivier koffie. We zoeken vandaag op tijd een overnachtingsplek en vinden deze op een picknickplaats aan de Torneälven. Net voor we aankomen breekt er een kort onweer met hevige regen los boven ons hoofd. Als het weer droog is loopt een rendier langs de camperplek die dan het eerstvolgende bospad in loopt. De zon is inmiddels weer gaan schijnen en het lijkt erop dat we de muggen voor even achter ons hebben gelaten. We appen met Gertie die vandaag 65 jaar is geworden . We zijn na de vroege start van vandaag inmiddels best een beetje moe. Morgen gaan we in de richting van Rovaniemi.

Picknick Area Jarhois, Jarhois gratis

Woensdag 6 juli:

Er is vanochtend enige verwarring of we in de Zweedse dan wel Finse tijdzone wakker zijn geworden. We gaan er maar vanuit dat we de ochtend na de nacht van de mug hebben uitgeslapen en in de Finse tijdzone om half tien zijn opgestaan. Onze Duitse buurman is ook al wakker en doet zijn yoga oefeningen terwijl wij aan de picknicktafel ontbijten in de ochtendzon. We nemen afscheid en gaan via Pello op weg naar Rovaniemi. Er is nog niet veel verkeer op de weg. De eland die rustig stond te grazen op een klein veld langs de weg had ons blijkbaar ook nog niet verwacht. Toen het dier ons zag vluchtte het richting bosrand waar ze bleef staan en ons bekeek. Wat een mooi begin van de dag. Op de weg nummer 83 hebben we meerdere ontmoetingen met rendieren die de weg gebruiken om zich te verplaatsen. Meestal zijn de dieren die we zien alleen. Maar erg mooi was de ontmoeting met een groepje van drie rendieren. De dieren met grote geweien renden, na even voor ons uit te hebben gerend, weg van de auto een zijweg in. Wij volgen een richtingaanwijzing voor de wandeling Jaipal Jukka die we willen maken. Als we ons klaarmaken voor de wandeling raken we  in een handen en voeten gesprek met twee heel vriendelijke, oudere Finse mensen die met de auto langsrijden. Ze proberen ons duidelijk te maken dat er verderop een veel mooiere plek is waar je kunt verblijven. Ze zijn volledig muggenproof gekleed met laarzen, lange broeken en jassen. Ze laten ons de muggenolie zien die ze op hun gezicht smeren en proberen ons duidelijk te maken wat ze met de geplukte kruiden doen die ze bij zich hebben. Na deze leuke ontmoeting wandelen we eerst over balken door een moerassig stuk en later door het bos naar een onbemande Sami hut. Hier kunnen we het vervolg van de wandeling niet vinden en lopen dezelfde route terug naar de camper. Na nog wat ontmoetingen met rendieren en de Eeron Polku wandeling, genoemd naar een langlaufer, naar de top van een heuvel naderen we Rovaniemi. Hier gooien we de tank weer vol met diesel en vinden een plekje langs de oever van een meer. Een Noor, die even pauzeert, heeft startproblemen als hij weg wil rijden. We slepen hem naar een benzinestation waar hij verder wordt geholpen. We hebben nu tijd om te eten en het resterende deel van de avond nog wat te genieten van de zon. Morgen willen we Rovaniemi bezoeken en nog een stukje verder rijden.

Parking Alakorkalontie, Rovaniemi, gratis