week 13 / Zomer 2023 | Reizen Bob en Rita

week 13:

zondag 23 juli 2023 t/m zaterdag 29 juli 2023

Zondag 23 juli:

De plek op het schoolterrein in Domanovici bleek een prima camping voor één nacht. Er kwamen weliswaar enkele jongeren op het terrein die zonder overlast te veroorzaken ook weer vertrokken. Na een rustige start van de ochtend verlieten we het schoolplein en gingen we op weg naar de Kravica watervallen. In Capljina hebben we wat Bosnische Marken (KM of BAM) uit een ATM gehaald. In deze stad tankten we ook onze eerste liters Bosnische diesel. Een liter diesel kost hier 1 euro 28. We kunnen bijna niet wachten om weer te tanken! We reden door naar de parkeerplaats bij de Kravica watervallen waar het om 10 uur al aardig druk was. We kochten een toegangskaartje en liepen het te toeristische natuurgebied in. De aanblik van de prachtige watervallen is door de vele terrassen, ligbedden en selfie-spots nogal verpest. We maakten wat foto's en wandelden langs de heldere, groenblauwe rivier Trebizat. Vanaf de groene oever zagen we de vissen een weg door het water zoeken. Bij de kleine Kravica Falls eindigde ons pad en liepen we terug naar de parkeerplaats. De temperatuur is inmiddels weer tot zo'n 38 graden opgelopen. We gebruiken de middag voor een bezoek aan de bedevaartsplaats Medjugorje. Hier zou, volgens zes zieners, Maria vanaf 1981 meerdere keren verschenen zijn. Na de lunch bezochten we de heerlijk koele kerk waar Bob zich enige tijd slapend met Maria heeft onderhouden. We stopten vandaag vroeg met rijden en vonden in Medjugorie een overnachtingsplek. Terwijl Bob genoot van de rust waste Rita wat kleding. We belden met Tom en genieten nu van de avond. Morgen na het douchen op weg naar Mostar.

Autocamp Zemo, Medjugorje, 10 euro

Maandag 24 juli:

Het tempo waarin we de laatste dagen leefden was door de hoge temperaturen aanzienlijk lager dan we eerder gewend waren. Gisteravond was het opnieuw genieten van de koele avond op de camperplek. Vanochtend hebben we beide gedoucht voor het ontbijt. De hoge bomen waaronder we stonden brachten voldoende schaduw voor een heerlijk koele start van de ochtend. We vertrokken rond half tien uit Medjugorje en gingen op weg naar Mostar. In het oude stadje vonden we een prima, door camera's bewaakte, parkeerplek niet ver van de stari most (oude brug). Een Nederlandse auto met een open bagageruimte vol bagage stond hier op de parking zonder enig toezicht. Het lukte ons niet de klep te sluiten. We hebben de auto enige tijd bewaakt en lieten de politie bellen. Gelukkig meldde de eigenaar van de auto zich waarna wij de stad zijn ingelopen. Ook in Mostar bepaalt het toerisme het leven in de straten. De soevenierswinkels overheersen het straatbeeld en volwassen mannen probeerden voldoende geld op te halen voor een gouden sprong vanaf de brug in het water van de rivier. De oude brug die wij veertig jaar geleden bezochten is in de burgeroorlog op 9 november 1993 verwoest. De gerestaureerde brug waarover we vandaag de rivier de Neretva overstaken werd in 2004 geopend en is opgenomen in de werelderfgoedlijst van Unesco. We dronken koffie op een terras en wandelden nog wat door de oude straatjes langs de rivier. We hadden bij de koffie besloten om vandaag door te rijden naar Sarajevo. Morgen kunnen we dan een bezoek aan de stad brengen. Woensdag wordt een natte dag die we mooi kunnen gebruiken om naar Jajce door te reizen. De route van Mostar naar Sarajevo door het bergachtige landschap en langs de Jablanco Jezero, een stuwmeer, is verrassend mooi. Bij een restaurant zijn de door waterkracht aangedreven roterende grillspiezen bijzonder om te zien. In Sarajevo vonden we een plek om te overnachten op een camping waar Stan, een oud leerling van Bob, me zijn vriendin ook een plekje hadden gevonden. We hebben laat gegeten waardoor er weinig tijd overblijft voor de avondrust. Bob probeert de website nog voor middernacht te uploaden om daarna lekker te gaan slapen. Morgen gaan we met de trein een bezoek aan Sarajevo brengen.

Camping Sarajevo, Blazuj, 20 euro

Dinsdag 25 juli:

Vanochtend ontbeten we terwijl om ons heen diverse kampeermiddelen werden afgebroken. Op een stadscamping zoals deze is er een grote omloopsnelheid van kampeerders. Mensen die de stad hebben bezocht vertrekken weer naar elders. Wij liepen tegen elf uur naar het piepkleine stationnetje van Blazuj dat niet ver van de camping ligt. We wachten op een stalen platform tussen de sporen op de trein. De stationschef met een pannenkoek en een echte rode pet regelt het vertrek van onze trein. Zowel het reizen als de prijzen doen ons herinneren aan de NS uit een ver verleden. We stapten uit op het eindstation in Sarajevo vanwaar we door de stad wandelden. Via een nieuwer gedeelte van Sarajevo waar nog altijd de schade van de oorlog zichtbaar is, liepen we de oude stad in. De straten leken steeds meer op een Oosterse bazaar. We bezochten het plein voor een grote moskee waar veel moslims hun gebeden deden. In de koele markthal verkocht men vooral vlees en kaas. Voor de verkoop van groente en fruit was er elders een overdekte marktplaats. In het mooie stadhuis werd volop aandacht besteed aan de burgeroorlog die in 1999 eindigde. Het eerste oorlogstribunaal vond in dit gebouw plaats. We lunchten op een bankje langs de rivier Miljacka. Na vier uur wandelen door de straten en langs de oude monumenten vonden we het genoeg geweest. We besloten met de trein die om 5 uur uit Sarajevo vertrok terug te reizen naar Blazuj. De stationschef was ook nu weer aanwezig om met haar pannenkoek en rode pet het treinverkeer in goede banen te leiden. We wandelden terug naar de camping waar we nog wat genoten van de rustige avond. Morgen lijkt het een regendag te worden die we gaan gebruiken om ons richting Jajce te verplaatsen. Als de website is geschreven en de afwas is gedaan zijn we klaar voor de koffie voor we heerlijk slapen gaan.

Camping Sarajevo, Blazuj, 20 euro

Woensdag 26 juli:

Vannacht schrokken we wakker door een overtrekkende onweersbui. We sloten snel de dakramen die vanwege de warmte ver openstonden om zo de op het dak uiteenspattende regendruppels buiten te houden. De temperatuur was vanochtend minstens 12 graden lager dan in voorgaande dagen. Onze Arabische buurman rookte vol overgave zijn waterpijp terwijl hij zijn, door de onweersbui nat geworden, vloerkleden droogde. We ontbeten en vertrokken na het legen van de toiletcassette in de richting van Jajce. Onderweg vulden we onze etensvoorraad aan die in de afgelopen dagen flink was geslonken. In Jajce parkeerden we de camper bij een hostel niet ver van het centrum. We wandelden naar de onderkant waterval waarvoor we een ticket kochten. De bouw van een podium verpestte het zicht op de waterval en voelden we ons behoorlijk belazerd door de juffrouw bij de kassa. We wandelden vervolgens boven langs de waterval en door het armoedig aandoende stadje waar nog veel werk te doen is om het aantrekkelijk te maken voor toeristen. In een restaurant net buiten het centrum namen we een eenvoudige maaltijd waarna we de camper weer opzochten. We dronken koffie en gebruikten de rest van de avond voor het schrijven van de website, lezen en het voorbereiden van de dag van morgen. We gaan het Una National Park, met opnieuw een waterval, bezoeken.

Autocamp Hostel Cralja, Jajce, 12 euro 50

Donderdag 27 juli:

Na een nacht waarin we het opnieuw niet droog hielden herstelde het weer zich in de loop van de ochtend. Voor de middag was de lucht helemaal opgeklaard en konden we in de zon lunchen. De temperatuur heeft een stap terug gedaan en het is met ruim 25 graden heel aangenaam. We deden wat boodschappen in Jajce en gingen op weg naar het Una National Park. We volgden een route ons door een mooi gevarieerd en heuvelachtig landschap voerde. We zagen de wereld om ons heen langzaam wat moderner worden. Hooibergjes werden hooibalen en tractoren hadden de ezels vervangen. Tegen twee uur bereikten we het weggetje dat naar ingang drie van het Nationale Park voerde. De rivier Una met haar kraakheldere water slingert hier door het park om een eind verderop de Strbacki Buk waterval te vormen.

We draaiden het smalle weggetje op dat eerst nog verhard is maar na enige kilometers overgaat in een zandweg. De zandweg is niet overal breed genoeg om elkaar te kunnen passeren. We moesten dan ook regelmatig stoppen op een wat breder deel van de weg. om tegenliggers voorbij te laten. Bij een hokje betaalden we 8 euro entree om de verderop gelegen waterval te kunnen bezoeken. Er ligt bij de waterval een parkeerplaats die vol hobbels en kuilen is en enig onderhoud vereist. We vonden een plekje en liepen over een houten vlonders langs de mooie rivier de Una naar de waterval. We brachten enige tijd door bij de rivier die hier de grens vormt tussen Bosnië en Kroatië. We aten een ijsje en verlieten de parkeerplaats zonder schade. Langs de rivier hebben de inwoners hun grote tuinen opengesteld om voor een vergoeding van 10 euro te overnachten. We kozen een mooi plekje uit en genoten nog enige tijd van de middagzon. Onze reisdoelen zijn na vandaag behaald. Vanavond zullen we bij de koffie op basis van de weersvoorutzichten het plan voor de komende dagen maken.

Camp langs de Una, , 10 euro.

Vrijdag 28 juli:

De heldere nacht zorgde ervoor dat vanochtend de omgeving door ochtenddauw werd bedekt. De opkomende zon droogde al snel ons grasveld en de camper waardoor we om acht uur met droge voeten buiten konden ontbijten. Vanochtend deden we het rustig aan en dronken we koffie op de overnachtingsplek. We hebben gisteravond besloten om de komende drie mooie dagen nog optimaal te gebruiken. Omdat de weersverwachting voor de komende week in een groot deel van Europa niet goed is gaan we na zondag de reis naar Almere inzetten. Na de koffie zijn we naar het dorp Kulen Vakuf gereden. Vanuit dit dorp, dat in het National Park Una ligt, liepen we via een steile weg naar de ruïnes van het oude stadje Ostrovica. Het uitzicht over het dal met de rivier de Una en het dorpje Kulen Vakuf is vanaf de oude ruïne werkelijk prachtig. We drinken en eten wat op een bank voordat we weer afdalen naar het dorpje waar de camper staat. Na de late lunch vertrekken we in de richting van het Bosnische stadje Bihac. Niet ver na dit stadje komen we bij de Kroatische grens die we met de nodige vertraging passeren. In de buurt van de Plitvice meren vinden we bij een Equestrian club een prachtige plek om te overnachten. We genieten nog wat van de avondzon en onze vrijdagavondborrel. Inmiddels is het donker en schrijft Bob in het licht van de maan het stukje voor de website. Rita leest in de camper haar boek. Morgen op ons gemak verder op reis in Kroatië.

Equestrian Club Rakovica, Rakovica, donatie

Zaterdag 29 juli:

De nacht op de prachtige plek bij de Equestrian Club was door de aanwezigheid van wat olijke Fransen ietwat onrustig. Er werd tot diep in de nacht op valse toon gezongen. Ondanks het rumoer sliepen we prima. Samenwerking van een kraaiende haan en een hinnikend paard maakte dat we vanochtend ontwaakten. We deden het vanochtend heel rustig aan om bij de camping nog enige tijd van het prachtige weer te kunnen genieten. We spraken onze Duitse buren die met een kindje van 1 jaar net begonnen waren aan hun rondreis. Wij komen steeds meer tot het besef dat onze reistijd binnenkort op is en genieten nog maar even van deze zonovergoten dag. We vertrokken tegen 10 uur van onze plek in Rakovica. De Plitvice meren hebben we links laten liggen vanwege de enorme drukte , de hoge entreeprijs en na twee eerdere bezoeken aan Plitvice wisten we wat we misten. We dachten het plaatsje Rastoke als vervanger te bezoeken maar we stuitten hier op de vele mensen die hetzelfde idee hadden. Daarna reden we verder en vonden bij een soort dorpshuis een mooi plekje voor de koffie en de lunch. We spraken met een oudere man en vrouw die zich mopperend uitlieten over hun levensstandaard in Kroatie. De vrouw had een maandinkomen van 249 euro terwijl de maandelijkse kosten van levensonderhoud veel hoger zijn. Waar vroeger 1500 mensen woonden zijn het nu nog slecht 75 ouderen die het dorp bevolken. Ze lieten on met enige trots de ruimte zien waar de creatieve producten van het wekelijkse vrouwenuur opgesteld waren. We sloegen de uitnodiging voor het plattelandsvrouwenfeestje af en vertrokken naar het stadje Karlovac. In deze stad werd volop gerenoveerd en gewerkt aan het herstel van het stadsbeeld. De winkels waren gesloten en de stad maakte een uitgestorven indruk. We wandelden wat rond en vertrokken naar een 18 km verderop gelegen overnachtingsplek in de natuur. Wild kamperen is hier weliswaar verboden maar onder het motto "één risico per dag moet kunnen" wagen we de gok. We zijn de dag met nog altijd prachtig weer in alle rust geëindigd. Morgen zal het weer mede bepalend zijn voor ons dagprogramma.

Picknickplaats Izimje, Izimje, gratis