week 12:

                                                                                                                                       zondag 16 juli 2023 t/m zaterdag 22 juli 2023

Zondag 16 juli:

De warmte van de laatste dagen lijkt nog niet ten einde te komen. De weersvoorspelling voor de komende dagen geeft een voortdurende hittegolf met temperaturen tot 42 graden aan. Vanochtend scheen de zon al met kracht op ons "slaapkamerraam". Na het douchen ontbeten we in  de schaduw achter de camper waar het nog heel aangenaam toeven was. We zijn om half elf met de boot vanaf de camping weggevaren voor een rondvaart over de rivier Reijka Crnojevica en het meer van Shkoder. De oevers waren prachtig groen wat zich  in de rivier voortzette met allerlei waterplanten. Groepen  aalscholvers werden opgeschrikt door de naderende boot. Deze beesten waren niet erg welkom  vanwege de grote hoeveelheid vis die ze wegvangen. Bij het binnengaan van het Nationale Park moesten we 5 euro entree betalen  aan een parkwachter die net een lekkere frisse duik nam  en uit het water werd geroepen. We voeren zo'n anderhalf uur met behoorlijke snelheid over het water.  De vaarwind maakte de tocht heel aangenaam van temperatuur. Onderweg zwommen we in een breder deel van de rivier. De watertemperatuur was prima tot zo'n 150 cm diep. Op grotere diepte was het water veel kouder. Vanmiddag hebben we, net als alle kampeerders,  heel rustig in de schaduw doorgebracht. De korte wandeling naar het dorp was door de hitte onaangenaam. Aan het einde van de middag werd het wat koeler en werden  mensen  weer wat actiever. We aten pas laat en hebben de minst actieve dag van deze reis afgesloten met het maken van plannen voor de komende dagen. 

Autocamp Ne Radi Do, Montenegro, 20 euro

Maandag 17 juli:

Vandaag stonden we al vroeg op. We ontbeten in de koelte van de ochtend en voor acht uur waren we klaar voor vertrek. De campingbaas kwam afscheid nemen waarna we de weg richting Podgorica opdraaiden. Niet ver van de camping zijn we gestopt bij het Pavlova Strana Vieuwpunt. Gisteren zijn we met de boot langs de plek gevaren waar de rivier een bocht van 180 graden maakt. Het is de horse shoe bend van Montenegro. Vandaag hebben we deze enorme bocht in de rivier van boven bekeken. De rivier met haar begroeide oevers en de omringende bergen leverde al vroeg op de dag een mooi panorama op. We reden door naar Podgorica om in een supermarkt onze etensvoorraad aan te vullen.  De temperatuur was inmiddels fors opgelopen maar de airco verschafte ons een aangename koelte. Monastir Ostrog was het volgende doel van de reis door Montenegro. We parkeerden de camper op de parkeerplaats onder het klooster dat op 900 meter hoogte in de rotsen is uitgehakt. De hitte trotseerden we bij het bestijgen van de  vele traptreden die naar het klooster leidden. Het klooster is een belangrijk bedevaartsoord voor Orthodoxe Christenen waar nog steeds monniken wonen. In de kleine grotkerken zijn oude fresco's te bewonderen en het lichaam van de stichter van het klooster, Vasilije, is hier verankerd in een reliekschrijn. We daalden na het bezoek af  naar het lagere deel van het klooster waar we in de tuin van de kerk van de Heilige Drievuldigheid, gebouwd in 1824,  hebben geluncht. We verlieten de omgeving van het klooster en de bijbehorende soeveniershops in de richting van de Nevidio Canyon. Sygic, onze routejuffrouw, heeft ons via een smalle eenbaansweg kilometers lang door het Montenegrijnse landschap gestuurd. Tenslotte vonden we een prachtige plek om te overnachten bij het dorp Savnik (panoramafoto). We kookten, aten en zaten nog een tijd heerlijk buiten terwijl de zon achter de bergen was verdwenen. Morgen gaan we op zoek naar de Tara kloof en het Durmitor National Park.

Natuurplek Savnik, gratis

Dinsdag 18 juli:

De mensen die ons gisteravond nog buiten bij de camper zagen zitten groetten vriendelijk in het voorbijgaan. Het was voor ons duidelijk dat we welkom waren in de buurt van het dorp. Het verkeer naar het dorp stopte bij het invallen van de duisternis. We hadden, vergezeld door honderden sterren, een rustige nacht op het plateau boven het dorp Savnik. In de bergen was het minder warm dan we de laatste dagen gewend waren. We ontbeten zelfs in de zon. Een boer bracht zijn vier koeien naar de alpenweide waar ze de hele dag in vrijheid kunnen grazen. Wij daalden af naar het dorp waar we de weg naar Zabljak insloegen. We reden over een bergrug en door een groot dal naar Zabljak en vervolgden onze weg naar de brug over de Tara River.  Op de hoge brug hadden we een mooi uitzicht  over de rivier en een stukje van de Canyon. Als de zon scheen werd het water van de rivier prachtig gekleurd. We dronken koffie op een terras met uitzicht op de brug en de Zip-Line. Hier staken veel mensen hangend in een gordel op hoge snelheid het ravijn over. We reden verder langs de rivier de canyon in. Helaas was het zicht op de canyon maar beperkt en tenslotte reden we terug naar Zabljak. Hier vonden we bij het Black Lake een plek om te overnachten. We namen een jaarabonnement op het Nationale Park en betaalden drie euro voor een overnachting. We bereidden het eten voor en genoten aan het einde van de middag van de rust om ons heen die door het bezoek  van Maja, een jong Nederlands meisje,  werd verstoord. De temperatuur daalde hier in de loop van de avond naar aangename waarden. We aten tegen half acht en deden daarna onze normale avondactiviteiten. Morgen lopen we langs het Crno Jezero (Zwarte Meer) en beginnen we mogelijk aan de Durmitor  Ringroute.

Vilotija Blecica, Zabljak, 3 euro

Woensdag 19 juli:

Vannacht vroegen we ons af waardoor de lichtflitsen die we aan de lucht zagen veroorzaakt werden. Na enige tijd werd duidelijk dat deze de voorbode waren van een naderende onweersbui. Gelukkig viel de zwaarte van de bui erg mee. Na een korte periode met regen, donder, bliksem en harde wind was de bui overgetrokken en konden we rustig slapen. Bij het wakker worden was het de zon die het weer voor vandaag leek te gaan bepalen. Bij het ontbijt straalde ze alweer volop aan een wolkenloze hemel. We waren onmiddellijk na het ontbijt bij de camper vertrokken voor een wandeling rond het Crno Jezero. De temperatuur was tijdens de schaduwrijke wandeling heel aangenaam. De onweersbui van vannacht had de omgeving heerlijk opgefrist. Het was bij het wandelen wel oppassen geblazen voor de , door het vocht, glad geworden  ondergrond. Rondom het meer was het nog rustig toen we er aankwamen en we konden heerlijk rustig rondwandelen. We liepen rondom het meer. Inmiddels was het erg druk en onrustig geworden bij het meer en was het goed om deze plek te verlaten. We reden met de camper naar Zabljak waar we tankten voordat we aan de route, de Dumitor Ring, door het Dumitor National Park begonnen.

Vanuit Zabljak werd het begin van de  route aangegeven en samen met de Google Map app zaten we snel op het goede spoor. Via een smalle weg reden we door een prachtige omgeving steeds verder het Durmitor National Park in. Het passeren van tegenliggers kostte vaak enige moeite maar was zeker mogelijk. Hoewel de Durmitor Ring een van de mooiste routes in Montenegro is viel de drukte erg mee. We reden door een gevarieerde omgeving met bossen, grasvlakten met bloemen, kleine nederzettingen. Op een open plekje in een sparrenbos hebben we geluncht. Na de lunch kwamen we in een bergachtig gedeelte van het park terecht. Er ligt hier, op sommige van de 48  toppen hoger dan 2000 meter, langdurig sneeuw. We reden rondom de hoogste berg van het park, de Bobotov Kuk, door een fantastisch berglandschap waar we zo nu en dan werden opgehouden door loslopend vee. We reden hoog boven de Tara Canyon en de Susice Canyon maar deze lieten zich niet heel goed zien.  De hele dag genoten we van de weidse panorama's en de toch wel heel bijzondere bergwereld van het Montenegrijnse Nationale Park. We vonden een mooie overnachtingsplek  maar omdat telecommunicatie hier onmogelijk was, zijn we verhuisd naar een plek aan de andere kant van de pas. Drie schaapskuddes trokken door het dal onder ons waar de zon inmiddels is verdwenen achter de bergen. Een aantal koeien kwam nieuwsgierig kijken wie er op hun veldje woont. We genoten nog wat na van de heerlijke dag in de bergen. Morgen dag twee van de verkenning van het park.

Natuurplek Durmitor Park, Zabljak, gratis

Donderdag 20 juli:

Vanochtend om zes uur werd er op de deur van de camper gebonst. Een ranger van het Nationale park kwam ons vertellen dat we moesten betalen voor het park en dat kamperen in het wild niet was toegestaan. We lieten hem onze jaarkaart zien, betaalden 3 euro voor de overnachting en de ranger was tevreden en verdween. Gelukkig zag Bob de ranger aankomen wat ons een hartverzakking van schrik heeft bespaard. We zijn op de overnachtingsplek gebleven en hebben nog de hele ochtend genoten van rust en het uitzicht op de bergen. De schaapskuddes die we gisteravond zagen  trokken nu in omgekeerde richting door het dal. Koeien werden naar de alp gebracht en enkele ruiters kwamen door "onze tuin" omhoog rijden. We verplaatsten ons voor de koffie en de lunch  naar de schaduw van wat bomen. Na de lunch reden we naar de skilift van de berg Savin Kuk . Deze lift bracht ons in twee etappes naar grote hoogte. We liepen het laatste stuk via een steil pad naar de top van de berg tot een hoogte van 2313 meter . Het pad liep hier en daar langs  diepe afgronden. We hadden hier uitzicht op het bergmassief met nog resten sneeuw aan de ene kant en het brede dal van Zabljak aan de andere kant. Vanuit de hoogte zagen we ook het zwarte meer liggen waar we eerder omheen wandelden. We lieten ons, helemaal passend bij deze rustdag,  door de lift ook weer in het dal afzetten. Bij het Zwarte Meer vinden we weer een plekje voor de nacht. Annemieke heeft vandaag na 37 jaar afscheid genomen van het onderwijsleven. We drinken hier vanavond een borrel op. Welkom in de club van vroeg pensioeners! Morgen gaan we richting Lake Pivo, onze laatste stop in Montenegro.

Vilotija Blecica, Zabljak, 3 euro

Vrijdag 21 juli:

Vanochtend stonden we al even na zeven uur naast ons bed. Bob verplaatste de camper naar het parkeerterrein. Het bos waarin we stonden was na de nacht vochtig geworden. Voor het ontbijt hebben we al water gehaald bij een verderop gelegen tappunt. De eerste mensen waren al op weg waren naar het populaire Zwarte Meer. We ontbeten in de camper en vertrokken naar het vlakbij gelegen dorp Zabljak waar we de boodschappen deden zodat we de komende dagen weer kunnen overleven. Met een volle camper reden we het dorp uit. De panoramaweg door het Durmitor Nationaal Park, die we al eerder in omgekeerde volgorde reden, was vanuit een ander perspectief opnieuw prachtig. We verlieten de bekende route en zetten koers naar de brug over het Pliva meer.

De weg naar Pluzine voerde ons hoog langs het Pliva meer dat een prachtig blauwe uitstraling heeft. De rotswanden stegen hoog boven ons uit toen we over de smalle weg reden. Het laatste deel van de afdaling reden we door meerdere tunnels waarin de weg een bocht maakte. We naderden snel de brug die we eerder nog diep onder ons zagen. Op een kruispunt in een tunnel sloegen we rechtsaf en reden daarna de brug over naar de overkant van het Pliva meer. In het dorp Pluzine hebben we geluncht en een plek gezocht voor de komende nacht. De camping in het dorp zag er onverzorgd uit. Er worden weinig plekken aangegeven in Park 4 Night wat door de steile wanden langs het meer ook niet verwonderlijk is.We kwamen terecht op een 10 km verderop gelegen camping die langs een klein riviertje ligt.

Camping Vrbnica, Pluzine, 20 euro

Zaterdag 22 juli:

De camping waar we hebben overnacht was vanochtend, toen Bob ging douchen, nog grotendeels in slaap. Een enkeling drentelde al wat rond de tent of camper maar de douches waren nog onbezet. Rita stond ook vroeg op en dus konden we op tijd ontbijten. Langzaam kwam de camping  tot leven wat voor ons het teken was afscheid te nemen. We verlieten de camping via een steil betonnen pad dat naar de hoofdweg liep. De route van Pluzine naar de Bosnische grens was er opnieuw een van bijzonder landschappelijke schoonheid. We volgden de weg die langs de Piva Canyon loopt. Het Piva meer in de canyon met zijn limestone plateaus is gevormd door samenvloeiing van de rivieren Piva en Tara. De canyon is één van de diepe kloven in dit prachtige gebied. De Piva en de Tara gaan op de grens van Montenegro en Bosnië verder als de rivier Drina. Het Piva meer vormt de verbinding tussen het Nationale Park Durmitor in Montenegro en het Nationale park Sutjeska in Bosnië Herzegovina  Bij de grens is er ruim een uur oponthoud door de paspoortcontroles van de douane. In ons is men nauwelijks geïnteresseerd en we kunnen na minimale controle  onze weg vervolgen. De route door het Nationale Park Sutjeska is opnieuw de moeite waard maar het park zou een veel intensiever bezoek verdienen. We reden vanmiddag na de lunch langer door om in de buurt van de Kravica Waterval te komen. We vonden een plekje bij een school in het dorp Domanovici in het zuiden van Bosnië. Het is drukkend warm. We zitten binnen nadat een onweersbui dreigde. Morgen willen we de Kravica waterval bezoeken.

School Domanovici, Domanovici, gratis