Week 12:

                                                                                                        donderdag 28 juli 2022 t/m woensdag 4 augustus 2022

Donderdag 28 juli:

Vanochtend werden we wakker omdat de stem van de terreinknecht over de parkeerplaats schalde. De Tsjechische buren kregen er zo te horen van langs. Ze hadden een vuurtje gestookt op het gras. Later kwam de man bij ons en maakte ons duidelijk dat we de camper moesten draaien vanwege de mogelijke drukte op de parking  door bezoekers van het meer. Hij was erg blij dat we dit inderdaad gedaan hadden bleek uit zijn gedrag toen we hem later weer zagen. Dat we zojuist ons biologische toilet hadden geleegd en gespoeld wist hij gelukkig niet. We vertrokken na het ontbijt naar het op veertig kilometer gelegen Vilnius.

Deze oude stad zou gesticht zijn door grootvorst Gediminas die in zijn droom een ijzeren wolf op een heuveltop zag huilen. Hij bouwde op advies van een sjamaan een kasteel op de rots die al snel werd omringd door huizen en straten die omlaag liepen naar de rivier de Vilnya. De stad was ontstaan en deze kende een roerige geschiedenis waarin diverse bezetters hun stempel op de stad probeerden te drukken. Na de onafhankelijkheid van Litouwen in 1991 werd de verwaarloosde stad opgeknapt en nog steeds wordt er her en der stevig gerenoveerd. Kerken, meer dan honderd, van allerlei geloven zijn overal in het straatbeeld aanwezig. Een parkeerplaats onder de burcht is onze plek voor de komende nacht. We beklimmen de heuvel waar de burcht over de stad uitkijkt.  Na de afdaling tot in een park, ooit een kloostertuin, wandelen we de stad in. Natuurlijk  bekijken we meerdere kerken en zien we de nodige mooie straten en pleinen. Op meerdere plaatsen is de steun aan Oekraïne zichtbaar. In het kleine kunststraatje waar we door lopen zijn mooie werken tentoongesteld. We lunchen weer in een parkje met wat brood en beleg uit de supermarkt. Na in de middag de nodige omzwervingen te hebben gemaakt sluiten we het bezoek aan Vilnius af bij de grote witte Dom. Tegen vijf uur komen we moe terug bij de camper. We drinken een borrel en rusten wat uit voordat we een broodje zalm eten. Vanavond de website schrijven en een reisplan voor de komende dagen maken.

Parking Skirpos aléja 32, Vilnius, 12 euro

Vrijdag 29 juli:

Vanochtend niet al te laat opgestaan en na het ontbijt vertrokken naar het Nationaal Park Dzukija in het zuid oostelijke puntje van Litouwen. De Wit Russische grens is hier niet ver vandaan. We willen op een huurfiets een stukje van het park verkennen. Bij het informatiecentrum in Merkine regelen ze voor ons dat we in het dorp  Marcinkonys fietsen kunnen huren. We rijden vijfentwintig kilometer door het park en vinden in Marcinkonys een gesloten informatiecentrum. Een medewerkster van het centrum waarmee we telefonisch in contact worden gebracht weet niets van huurfietsen. We geven ons fietsplan op en kiezen ervoor om een twaalf kilometer lange wandeling bij het dorp Kapniskiai te maken. Er liggen verschillende dorpjes met houten huizen in het park die ooit aan het kolchozen en sovchozen beleid van de Sovjet-Unie zijn ontsnapt. Het lijkt alsof de dorpen waar rust overheerst niet zijn meegegroeid met de tijd. In Kapniskiai , ook zo'n rustig houten dorpje , parkeren we de camper. Geobserveerd door de bewoners wandelen we het dorp uit naar de Bobos Darzo bron, het begin van de Skroblus rivier. Het is een leuke afwisselende route die we lopen. Meerdere keren moeten we onszelf door de wildernis worstelen omdat het pad volledig overgroeid is.  De vele vlinders onderweg lijken met hun vrolijke dansjes en kleurige kleding het Carnaval des Animaux te  vieren. Na een kijkje te hebben genomen bij een ven lopen we door een dennenbos terug naar de camper. Het is vijf uur als we na een actieve, zonnige dag vanuit Kapniskiai vertrekken. We rijden tot net over de Pools-Litouwse grens waar we een plekje vinden naast de aan het meer liggende kerk in het dorp Berzniki. Hier neemt een als putter verklede mus ook deel aan het carnaval van de dieren. We eten laat  en ook koffietijd  is tot ver in de avond opgeschoven. Het is inmiddels donker en het lijkt weer een rustige nacht te worden. Morgen is opnieuw prima wandelweer voorspeld. Hopelijk komt de verwachting uit. We hebben vandaag met de verplaatsing naar een andere tijdzone weer een uur gewonnen. Vroeg naar bed dus!

Parking Berzniki, naast de kerk aan het meer, gratis

Zaterdag 30 juli:

Waar het genieten van West-Europa van Gertie en Els vandaag na een hele zwerftocht zijn Waterloo vond was het in Noord-Europa bij Max en Annemieke feest. Wij hadden een prima eerste nacht in Polen. Het was prachtig weer toen we vanochtend wakker werden, ons feestje duurt nog even voort. We vertrekken na het ontbijt naar het Wigierski Nationaal Park. Het park staat bekend om zijn vele meren die met elkaar in verbinding staan door rivieren. We krijgen bij het informatiecentrum in Krzywe een adres waar we fietsen kunnen huren. Na de mislukte huurpoging van gisteren, zijn we blij dat deze verhuurder inderdaad twee  fietsen voor ons heeft. We fietsen een prima bewegwijzerde tocht met een lengte van negenenveertig kilometer die om het grootste meer van het park, het jezioro Wigry meer, loopt. We zijn blij dat we het mountainbike-parcours door  het geaccidenteerde terrein met elektrische fietsen kunnen afleggen. De ondergrond waarover wij fietsen varieert nogal maar is zelden glad. Het is steeds belangrijk het goede pad te kiezen om niet te vallen. Onderweg lunchen we met de meegebrachte boterhammen en later nemen we bij een kiosk een drankje. De vele dieren die in het park leven laten zich, net als het toeristentreintje,  helaas niet zien. Tegen vijf uur leveren we moe maar voldaan onze fietsen weer in. Bij de Lidl in Suwalki doen we nog wat boodschappen voor het eten van vandaag en morgen. Via park-4-night kiezen we een plekje in de buurt van Suwalki om te overnachten. De weg ,waaraan de pick-nick-plek ligt, wordt nu het donker is geworden steeds rustiger. We zullen hier ook vast weer prima slapen. Morgen lijkt het een echte regendag te worden die we gaan gebruiken om wat kilometers te maken in richting van Nederland. Warschau is  de volgende grote stad die we willen bezoeken.

Parking Jana Kochanowskiego 4, Suwalki, gratis

Zondag 31 juli:

De eerste regendruppels vielen vanochtend toen wij op de parking in Suwalki net aan ons ontbijt waren begonnen. Na de rustige nacht stopten er vanochtend enkele auto's  met mensen die paddestoelen en bosbessen gingen plukken of hun hondje wilden uitlaten. We hebben vanochtend alle tijd genomen om wakker te worden en pas na de koffie zijn we vertrokken. We rijden de hele dag in de reeds voorspelde regen door het Poolse land. We passeren op korte afstand twee nationale parken en zijn niet ver van de Wit-Russische grens. Het slechte weer nodigt niet uit  tot andere activiteiten  en dus rijden we, alleen onderbroken door een lunchpauze, naar Warschau.  We vinden  op een grote parking ,die tevens oefenterrein is voor mensen die leren autorijden, een prima overnachtingsplek. Het mooie vlakke stukje waar we parkeren blijkt midden in een oefen- parkeervak en vlakbij de bocht achteruit belijning te zijn. We worden vriendelijk gevraagd  de camper wat te verplaatsen ,wat we natuurlijk onmiddellijk doen. We drinken een borrel terwijl het buiten nog wat motregent. Vandaag weinig spektakel en dus weinig foto's. Morgen, 1 augustus,  gaan we met de tram naar het centrum van Warschau. . Het Poolse verzetsleger streed vanaf 1 augustus 1944 gedurende drieënzestig dagen een kansloze gewapende strijd tegen de Duitse bezetters. Tijdens die strijd werd 85% van de stad verwoest.  We zullen bij ons bezoek vast getuige zijn van de herdenking van de opstand tegen de Duitse bezetting. De regen die even was opgehouden is inmiddels weer in alle hevigheid losgebarsten. Morgen mooi weer! 

Parking Sport Club Warsawianka, Warszawa 2a Dominika Merliniego, gratis

Maandag 1 augustus:

Had het weer ons op  de laatste dag van juli in de steek gelaten , 1 augustus werd weer een prachtige zomerdag. We beginnen rustig aan de dag waarop de Polen herdenken. Na het ontbijt lopen we zo'n driehomderd meter naar de tramhalte vanwaar we met een dagkaart  tramlijn achttien het centrum  inrijden. Het nieuwe Warschau torent hier hoog boven zijn omgeving uit. We lopen door het park met de door de zon verlichte fontijn naar de oude stad van Warschau. De in de oorlog bijna volledig verwoeste binnenstad is door de Polen helemaal weer in oude glorie hersteld. Waarschijnlijk hebben ze destijds badkamers leren installeren. Een vaardigheid die ze heden ten dage dagelijks toepassen in onze huizen. De eerste herdenkingsplechtigheden vinden al plaats maar de inhoud van de Poolse speeches gaat aan ons voorbij. We wandelen langs de Universiteitsgebouwen en drinken, niet ver van het plein waar later de herdenking plaatsvindt , een kop koffie. Het is leuk om door de oude stad te lopen maar het is jammer dat de vele  souvenierswinkeltjes het straatbeeld vervuilen. We lunchen pas tegen drie uur op een schaduwrijk plekje met verse broodjes uit de supermarkt, Als we na enige tijd weer op het plein met de Zygmunt zuil terugkeren hebben zich al veel mensen op het plein verzameld. Wij blijven ook op het plein en zijn getuige van de herdenking die hier  plaatsvindt. Een demonstratieve optocht passeert als we op zoek zijn naar de tramhalte waar we een tram naar de wijk Praga kunnen nemen. In deze wijk eten we op een terras van een restaurant waar nauwelijks Engels wordt gesproken. Gezellige communicatie met de serveerster was dan ook niet aan de orde. Het eerste stuk terug naar de camper reizen we met de metro en stappen daarna over op de tram. Helaas gingen we eerst met de goede tramlijn de verkeerde kant op. Na een overstap rijden we tenslotte met lijn 18 wel in de goede richting en vinden we de camper keurig terug waar we hem achterlieten. Na een zwerftocht van zo'n kleine vijftien kilometer zijn we best een beetje moe. We drinken nog een kop koffie en als Rita gaat slapen schrijft Bob het verslag voor de website. Morgen de stad weer uit en de natuur in.

Parking Sport Club Warsawianka, Warszawa 2a Dominika Merliniego, gratis

Dinsdag 2 augustus:

Vanochtend staan we op met het nummer highway to hell van AC/DC waarmee de sportschool kinderen verwelkomt die deelnemen aan een sport en spelprogramma. We maakten ons klaar om te vertrekken naar een mooi ontbijtplekje ergens in het groen. Als Bob de motor van de camper wil starten wijst een man ons op  onze lekke  linker achterband. Dat is balen maar we hebben een reservewiel dus we kunnen het wiel wisselen. Als we de bouten van het wiel willen losdraaien is er meer kracht vereist dan Bob kan leveren. De man die ons de lekke achterband meldde geeft een workshop Boulderen bij de sportschool. Zijn bovenarmen zijn stevig gespierd en door zijn kracht geven de bouten zich gewonnen. Het volgende probleem ontstaat als de krik wegzakt in het asfalt en wat draait. De krik is in de nieuwe stand niet meer bruikbaar en we melden het probleem bij de ANWB met de vraag hulp te regelen. We krijgen geen bevestiging van de melding en hebben na een lange tijd in de wacht te hebben gestaan contact met de alarmcentrale. De melding van ons werd doorgezet en hulp zou volgen. Twee behulpzame Duitse camperaars hebben, toen er om twee uur nog geen hulp was verschenen, ons fantastisch geholpen. Met een extra krik en kennis van zaken hebben ze het wiel gewisseld. We konden weer rijden. Bij een eenmanszaakje in Warschau wordt de band gerepareerd en teruggezet onder de camper. Na een dag wachten en wanhopen rijden we de stad uit op zoek naar een mooie plek in de natuur. Bij de rivier de Wisla vinden we een plek waar in het verleden een pontje de oversteek over de rivier mogelijk maakte. Nu is er alleen nog een klein strandje en een prachtig zicht over de rivier. We eten na de warme dag buiten in de zon die langzaam achter de bomen verdwijnt. We bellen nog met Tom voordat we deze pechdag  toch wel positief afsluiten. Morgen hopelijk echt de natuur in.

Plek bij de rivier Nowy Secymin, Droga, gratis

Woensdag 3 augustus:

De zon is in het  oosten van de tijdzone aanmerkelijk vroeger boven de horizon dan we in het westen van de tijdzone, Nederland,  gewend zijn. Precies door de ligging in de tijdzone wordt het in deze streken  ook vroeger donker dan in Nederland. Het wordt vandaag een warme dag in Polen. Het uitzicht vanaf onze plek bij de rivier is prachtig. We ontbijten in alle rust die jammer genoeg wordt verstoord door een  boer die het terrein waarop wij staan komt maaien. Wij staan natuurlijk in de weg en dus verschuiven we de camper een stukje. Op het nieuwe plekje verrichten we de noodzakelijke huishoudelijke taken. Er komt politie langsrijden maar we zijn dan klaar voor vertrek naar het startpunt van de wandeling en doen niets illegaals meer. In het Kampinoski Nationaal Park, waar overnachten helaas verboden is,  parkeren we de auto op een prachtige picknickplaats. Na een kop koffie beginnen we aan de twaalf kilometer lange wandeling. Het is een wandeling die geen plek in de top wandelingen van deze vakantie krijgt. Het begint als een saaie vlakke boswandeling. Het tweede deel, na de lunch aan een overkapte picknicktafel, is heuvelachtiger en iets gevarieerder. Een libelle laat zich, net als de vuurwantsen,  geduldig fotograferen. Een kleine bonte specht vertoont zich te kort voor een foto. Terug bij de camper verfrissen we ons en na een koud drankje in de schaduw vertrekken we naar de stad Kutno. Via kleine wegen over het Poolse platteland bereiken we de stad waar we onze etensvoorraad nog eens aanvullen. Na een tijdje rond te hebben gereden op zoek naar een goede slaapplek passeren we om zeven uur het camper bedrijf m-Camp. Hier kun je gratis overnachten als je tussen 8 en 16 uur arriveert. De poort stond nog open en we zijn zo brutaal binnen te rijden. We zijn gelukkig nog welkom en kunnen gratis stroom gebruiken en water tanken. Wat een geweldige gastvrijheid! We zitten na het eten nog een tijdje buiten voordat we gaan slapen. Morgen gaan we richting Poznan waar het volgens de voorspelling  een warme dag, 34 graden, gaat worden. 

Camperbedrijf m-Camp, Adamowice Kutno, gratis