Week 5:

                                                                                                               Zondag 27-11-2022 t/m zaterdag 3 december 2022

Zondag 27 november:

De nacht op de camping langs de rivier in Albert Town verliep voor ons rustig. De konijnenfamilie moest echter vanochtend het verlies betreuren van een van de kinderen. Een poes wist er één te vangen en deze werd  spartelend langs onze campers weggevoerd. R.I.P.  Wij ontbeten zonder nog te denken aan het konijnenleed van vanochtend. Na het ontbijt maken we een begin aan de tocht naar Glenorcy. De eerste etappe leidt van Wanaka naar Queenstown. We missen de afslag van de verkorte route en volgen nu de grote weg naar Queenstown die langs de Karawau River loopt. We kijken bij een gouddelvers museum en rijden door de Gibbston Valley verder naar Queenstown. Dit stadje staat bol van activiteit. Er zijn veel jongeren op de been en er worden veel ontspanningsactiviteiten aangeboden. Helaas leveren bungy jumpen, speedjets en parapainten ons alleen maar spanning op, dus slaan we deze lol maar over. Wij rijden verder naar Glenorcy. langs het langgerekte Lake Wakatipu. Het meer wordt door hoge bergen, gedeeltelijk met besneeuwde toppen, omgeven. De blauwe lucht boven het meer weerspiegelt prachtig in het water. De sprankeling van de zon maakt deze dagreis tot een topper. We lunchen onderweg en zijn tegen half vijf op de camping in Glenorcy. Hier kunnen we weer eens heerlijk in de zon borrelen en eten. De aanwezigheid van een keuken verleidde ons tot het bakken van pannenkoeken met spek en kaas. Na de koffie en de afwas gaan de lampjes alweer zachter branden. Straks lekker slapen. We hebben nu al zin om morgen het prachtige bergland verder te verkennen. 

Mrs Woolley Campground, Glenorcy

Maandag 28 november:

De nacht was wolkenloos waardoor de temperatuur vanmorgen aardig was gezakt. Op het moment dat de zon zich met de temperatuur ging bemoeien werd het alweer veel aangenamer. Een warme douche voor het ontbijt en de dag kan beginnen. We ontbijten in de zon en smeren ook gelijk een lunchpakket. Er staat vandaag een stukje Routeburn Track op het programma.Wij lopen het stukje van de parkeerplaats naar de eerste hut. Het wandelpad is goed geëffend en loopt geheel door het bos. We passeren enkele hangbruggen. De rivier heeft een diepe canyon gevormd waarin het water door enkele mooie blauwe poelen stroomt alvorens het de canyon weer verlaat. Jammergenoeg krijgen we onvoldoende zich op de ons omringende bergen. Bij de hut eten we ons lunchpakket op en keren dan terug naar de campers. We hebben zo'n 3,5 uur gelopen. We rijden na de wandeling terug in de richting Queenstown en vinden een plek op 12 Mile Delta Campground. We drinken buiten een borrel, ontmoeten een jonge Limburger die een jaar in Nieuw Zeeland blijft en gaan dan koken, afwassen en koffie drinken. Bob stoot zijn hoofd aan de airco van de camper van Gertie en Els. Een typisch gevalletje voor onze advocaat om het pensioen weer wat op te hogen! Inmiddels is het om half 10 nog niet geheel donker. Het wordt zomer in Nieuw Zeeland. Straks lekker slapen en morgen gaan we Queenstown bezoeken.
Twelve Mile Delta Campground, Queenstown

Dinsdag 29 november:

Het aantal eenvoudige kampeerterreinen in Nieuw Zeeland is behoorlijk groot. Het  composttoilet was vannacht de enige luxe op dit verder heel primitieve terrein. We ontbeten vanochtend aan het tweede luxe camping onderdeel, de picknicktafel. De temperatuur is de laatste dagen duidelijk gestegen in vergelijking met die aan de West Coast. We vertrekken tegen 10 uur naar Queenstown dat op zo'n twaalf kilometer afstand ligt. Deze stad heeft een groot aantal spectaculaire attracties te bieden waar vooral veel jongeren op afkomen. In de buurt van onze parkeerplaats landen regelmatig duo's die met Paragliders een afdaling hebben gemaakt. Wij gaan op zoek naar een pharmacie die onze Iboprufen voorraad weer kan aanvullen. Na de aankoop van de pillen drinken we koffie bij Starbucks. Bij een reisbureau boeken we voor 2 december een dagexcursie naar Doubtfull Sound, een tocht met boot en bus door een Nationaal Park en fjord. Geen van ons heeft de behoefte om op te gaan in het drukke stadsleven van Queenstown. We gaan boodschappen doen en tanken bij Pak 'n Save in  Frankton. Dan rijden we, slechts onderbroken door de lunch,  naar Te Anau. Hier vinden we een camping zonder verdere faciliteiten waar we de nacht zullen doorbrengen. We  borrelen, eten en drinken koffie om vervolgens in de eigen campers de dag af te sluiten. Gertie lijkt het stokje in de ziekenboeg over te nemen. Hopelijk valt het mee en is hij morgen weer beter. Zal Nederland zich voor de tweede ronde van het WK voetbal plaatsen?

Andy's Place Campgrpound, Te Anau

Woensdag 30 november:

Andy's Place was een soort betaald wild kamperen. We moesten betalen voor een plekje op het gras. Behalve een picknicktafel waren er verder geen faciliteiten. We ontbeten aan deze tafel wat een goed begin van de dag was. De kippen kregen de bij het afgieten gevallen macaroni voordat we richting Milford  vertrokken. Op de heenweg deden we enkele kleine wandelingen. Bij twee parkeerplaatsen onderweg zagen we de Kea, een bergpapagaai. Dit beestje was niet bang voor mensen en één probeerde er zelfs een stuk rubber van de VW bus op te eten. Naarmate we ons doel dichter naderden werd het weer beter en de omgeving woester. Aangekomen in Milford bleek ons dat er die dag nog een plek  op de laatste boot richting Milford Sound was. We boekten en om 16.00 uur zaten we op de boot in de door hoge wanden omgeven fjord. Na een regenachtige dag waren er vele watervallen die hun water in de fjord lieten stromen. Enkele zeehonden trokken zich weinig aan van de aanwezigheid van de boot in hun omgeving. Ze waren de aandacht blijkbaar wel gewend. De boot maakte een tocht tot op de Abel Tasman zee waar we ook gezelsschap kregen van enkele dolfijnen. Op de terugweg naar de haven manouvreerde de stuurman de boot nog even in de waterval wat de nodige nattigheid opleverde. Na de prachtige boottocht zoeken we een plek op een camping in de buurt. Het uitzicht vanaf onze plek was weer prachtig. Als Bob na het eten en de afwas de website wil bijwerken gaat laat Chrome OS het afweten en einde van de website dreigt. Eerst maar slapen en morgen verder puzzelen om een oplossing voor dit probleem te vinden. 

Cascade Creek Campground, te Anau

Donderdag 1 december:

Bij zonsopkomst stapte een Kea parmantig over het camperdak nadat hij of een vriendje luid van zich had laten horen. Tegen de tijd dat we gingen ontbijten was hij in geen velden of wegen meer te bekennen. Na het ontbijt lopen we een 45 minuten durende Track die door het bos en langs Lake Gunn liep. We drinken koffie voordat we van de camping vertrekken. De 70 kilometer naar Te Anau leggen we verder zonder stoppen af. We maken opnieuw gebruik van de stortplek bij een Holiday Park en lunchen daarna heerlijk in de zon aan het meer in Te Anau. We gaan na de lunch op zoek naar iemand die het gecrashte Chromebook kan herstellen. We vonden niet de juiste persoon en Bob heeft later op de camping dit klusje geklaard. Aan het einde van de rustdag drinken we een borrel en Bob load de website op. Nu blijkt dat het Chromebook niet oplaadt. Puzzeltje voor later! Na het eten drinken we nog samen koffie en daarna nemen we weer tijd voor onszelf. Morgen gaan we op tijd op weg naar Doubtfull Sound.

Possum Lodge, Manapouri

Vrijdag 2 december:

Vanochtend stonden we wat vroeger op dan normaal. De tui is ook al wakker en drinkt zijn ontbijt uit het suikerwaterbakje van de Possum Lodge.We douchen en ontbijten buiten waar we ook lunchpakketten maken. We dachten om half 10 bij de haven met de watertaxi richting Doubtful Sound te vertrekken. Dit bleek een half uur later te zijn dus hadden we  in de haven nog tijd voor koffie. De tocht voert over het Lake Manapouri naar het West Arm Visitor Centre dat op een uur varen ligt. Hier stappen we over op een bus die ons over de Percy Pass naar de Doubtful Sound brengt. Opnieuw wisselen we van vervoer en varen drie uren met een moderne boot over de prachtige Fjord. We genieten van de omgeving, zien pinguïns zwemmen en hebben een pretpark ritje over de woelige open zee naar een Zeehonden kolonie. Leuk ze te zien chillen op de rotsen in de zon, los nog van de lucht. Terug in de Fjord komen we ook nog een groepje dolfijnen tegen die in rustig tempo de boot passeren. Hiermee is de trip echt een succes geworden. We doen de route van deze morgen in omgekeerde richting over en zijn tegen vijf uur terug bij de campers. We rijden dan nog een uur in de richting van Lumsden en vinden in de plaats Mossburn een prachtig plekje in het wild tussen de bremstruiken. Hier drinken we een borrel en na het eten, de koffie en de afwas zit de dag voor ons er weer op. Morgen rijden we naar het zuidelijkste plaatsje van onze reis: Invercargill.

Plek bij de Oreti river, Mossburn

Zaterdag 3 december:

De nacht in het wild tussen de bremstruiken was prima. We ontbijten buiten in een waterig zonnetje. Als iedereen gewassen en gestreken is lopen we samen naar de meeuwenkolonie niet ver van de campers. De honderden meeuwen zitten op een eilandje in de rivier. We kunnen er niet heel dicht bijkomen en dus worden we ook niet aangevallen. Na het bezoek aan de meeuwen beginnen we aan de reis naar Invercargill. De route door agrarisch gebied is niet heel spannend. We moeten even door deze zure appel heen bijten om naar de Catlins , het zuid-oosten van het Zuidereiland, te komen. We doen boodschappen bij Pak 'n Save bij Invercargill. Voor het eerst moeten we voor alcohol naar een liquor shop. Bij Waipapa Point Lighthouse zijn we het strand opgewandeld. Bijna onmiddellijk ontmoetten we een zeehond die een plekje uit de wind probeerde te vinden. 

De zee was door de stormachtige wind nogal onrustig maar prachtig om te zien. Broedende aalscholvers, scholeksters, sterken en een tweetal andere zeehonden hadden ook dit strand als woonplaats uitgekozen. Als Bob van de vuurtoren wegloopt blaast de wind hem bijna van de trap. We nemen na dit verrassend leuke uitstapje de laatste horde naar Curio Bay Campground. Tegen 6 uur lopen we naar de kust omdat er mogelijk pinguïns aan land komen. Helaas laten deze schuwe dieren zich niet zien. We keren onverrichter zake terug naar de camper. We drinken nog wat en na het eten, de afwas en de koffie trekken we ons terug in de eigen camper. Straks lekker slapen en morgen verder op ontdekking langs de kust.

Curio Bay Campground, Curio Bay