Week 9:

donderdag 7 juli 2022 t/m woensdag 13 juli

Donderdag 7 juli:

Vandaag zijn we aan de negende week van onze reis door Scandinavië begonnen. De zon schijnt volop als we wakker worden maar de bomen achter de camper zorgen ervoor dat we in de schaduw staan. We rijden een kilometer terug naar een zwemstrandje waar we in de zon ontbijten. Er is hier een gelegenheid voor het wassen van vloerkleden en matten. Een vrouw legde uit dat men deze kleden vroeger, met alle vervuiling die het veroorzaakte, in de rivier waste. Deze wasplaats is aangesloten op het riool en de vervuiling komt dus niet ongezuiverd in de natuur terecht. Na het ontbijt stappen we voor het eerst in weken de geciviliseerde wereld binnen die Lidl heet. We doen hier wat boodschappen voordat we de Kerstman opzoeken die op de poolcirkel bij Roviniemi woont. Hier wordt hij slim commercieel uitgebuit in allerlei winkeltjes en restaurants. We wandelen kort rond in dit spektakel en rijden ten noorden van de poolcirkel door naar het Oulanka National Park.  Onderweg passeren we voor de laatste keer op deze reis de poolcirkel . Het blijft leuk om  rendieren tegen te komen langs de landschappelijk ietwat eentonige weg. We lunchen langs een Fins meer en komen na een tocht van zo'n 160  kilometer bij een informatiecentrum van het park. Op advies van de kleine meid JW, destijds  te A,  op de foto , gaan we zaterdag de kleine berenroute lopen die we bij Juuma willen starten. We hebben in de buurt van het bezoekerscentrum een plek voor de nacht gevonden, Morgen wordt het geen wandelweer en zullen we een dag moeten zien te vullen met andere activiteiten. Wellicht naar de Finse sauna op de vlakbij gelegen camping. We drinken een borrel op de prachtige acht weken die we hebben doorgebracht  in  Noorwegen, Zweden, Finland en Denemarken. We hebben de terugreis nu echt ingezet maar het duurt nog wel een tijdje voor we weer thuis zijn. 

Natuurplek Oulanka National Park, Oulangan, gratis

Vrijdag 8 juli:

De afgelopen nacht kletterde de regen af en toe hard op de dakramen van de camper. Tegen de ochtend werd het droger en de zon  verscheen zelfs aan de blauwe lucht. Volgens buienradar was de laatste bui van vanochtend ons gepasseerd. Het blijft de rest van de dag nagenoeg droog. We besluiten dan om vandaag de populaire kleine berentrail in het Oulanka National Park te gaan lopen. Via een gravelroute rijden we naar het beginpunt van de Pieni Karhukarros in Juuma. Vanaf de parkeerplaats bellen we kort met Tom
en gaan dan op pad. De wandeling van  12 km lengte loopt nooit ver van de rivier Oulanka. Deze rivier slingert zich met meerdere stroomversnellingen en een waterval door het park om tenslotte in het slechts 20 km verderop in Rusland gelegen Paanajärvis meer uit te monden. We steken de rivier, die zich soms diep in het landschap heeft ingeslepen, enkele keren over met een hangbrug. Er zijn op meerdere plaatsen schuilhutten met vuur en grillplaatsen die door wandelaars gebruikt kunnen worden. We lunchen op zo'n plaats bij een meertje met uitzicht op een hangbrug. Grote hoogteverschillen worden met lange trappen overbrugd. Als je de route linksom loopt kun je van de langste trappen afdalen wat onze benen niet onprettig vonden.  We komen de orchidee op meerdere plaatsen langs het wandelpad tegen en deze vindt het hier blijkbaar wel fijn. Het was vandaag heerlijk weer om te wandelen. Aan het einde van de tocht kregen we met twee buitjes te maken die gelukkig snel overtrokken. Bij de camper hebben we ons verfrist waarna we op zoek zijn gegaan naar een plekje voor de nacht. Bij Kuusamo vinden we tegen 5 uur een mooie plek bij een klein haventje aan het Säynäjäperä meer. Hier brengen we de rest van de dag en avond door. Van de slechte weersvoorspelling is niets uitgekomen en we hebben  weer genoten van een prachtige dag in het, meer dan alleen rijk beboste, Finse land.

Haventje Tolpanniemen Venesatama, Kuusamo, gratis

Zaterdag 9 juli:

We hebben de mooie plek bij het haventje in de vroege ochtend ingewisseld voor een  minder muggenrijke plek bij de kerk. Hier sliepen we nog tot half 10 en haalden we de gemiste slaap ruimschoots in . Na het ontbijt doen we nog wat boodschappen voordat we naar het Hossa National Park rijden. Onderweg is er weinig verkeer maar komen we op de rijbaan verschillende groepjes rendieren tegen. Bij het Hossa National Park lunchen we in de camper en lopen dan het weinig aansprekende informatiecentrum binnen. We lezen hier wel de folder die beschrijft welke  gedragsregels er zijn in de grenszone met Rusland. In een zone van 3 km op land en 4 km op het water is het daar verblijven zonder toestemming strafbaar. We slaan Rusland dus maar even over en kiezen voor een natuurwandeling Luontopolki in de buurt van het informatiecentrum. Deze korte wandeling is een mooie onderbreking van de autorit die vandaag in Suomussalmi eindigt. De meertjes, waar we langs lopen zijn door een hoge heuvel van elkaar gescheiden. We passeren een moerasje en zien een keurig schoongeveegde hut aan één van de kleine meren in het park, Hier hakt Bob wat hout voor het vuur van een volgende passant  en lopen we verder. Een jonge zwarte roodstaart poseert geduldig voor de foto op een boomstronk. Met een onsie in het openluchttheater sluiten we de wandeling af. We vervolgen onze weg door de bossen  naar Suamussami over wegnummer 843. Er komt een kleine  verandering in het landschap. Het aantal agrarische bedrijfjes wordt groter en naast de berk, de spar en de den is de lijsterbes ten tonele verschenen. We raken echter nog altijd niet in extase van de omgeving. De plek waar we vannacht willen blijven ligt prachtig bij het haventje van het Niskanselkä meer in Suomussalmi. Er staat nog een camper en een caravan op het grote terrein. Inmiddels is het begonnen te regenen. We eten de spaghetti op en drinken een afscheidsborrel van Bob's 63ste levensjaar. Morgen zal het verjaardagsfeest vast heel vroeg losbarsten dus gaan we vanavond op tijd slapen. 

Parking Area Suomussalmi, Viitostie Suomussalmi, gratis

Zondag 10 juli:

Het was een nacht zonder dat de muggen zich illegaal toegang verschaften tot ons slaapvertrek. We hebben dus heerlijk geslapen. Bob werd  vanochtend op zijn verjaardag door Rita's zoete stem wakker gezongen. De vlaggetjes en leuke cadeautjes waren een grote verrassing . Bij het ontbijt speelde het nummer "when I'm sixty four" van de Beatles.  Je realiseert je dan dat een eeuwigheid lijkende tijd langzaam  opraakt . De lieve felicitaties die Bob in de loop van de ochtend ontving  maakte het feestje compleet. De meteoroloog van Weeronline had vandaag het weercijfer 5 aan de dag gehangen. De aangekondigde regendag  was voor ons de reden om alvast een stukje naar het zuiden te verplaatsen. We hebben, met vooral heerlijk weer, de 230 km van Suomussalmi naar Kuopio gereden. In het stadje Kajaani hebben we door de stad gewandeld. De neogotische kerk werd ontworpen door Jacob Ahrenberg en in 1897 gebouwd. We konden de kerk niet bezoeken omdat er net een viering begon toen wij aankwamen . Het centrale plein en de gebouwen er omheen waren niet mooi en leken beïnvloed door het Russisch communisme. We reden, na dit bezoek verder op de steeds drukker wordende route naar Kuopio. Op rustige plekjes langs een zijweg hebben we, beschermd tegen ongedierte, in de camper koffie gedronken en geluncht. De omgeving wordt naarmate we zuidelijker komen steeds meer bewoond en moderner. Er komt wat meer variatie in het landschap We vinden in Kuopio een mooi plekje op een parkeerplaats in het groen in de buurt van  het meer. De Weeronline meteoroloog scoorde vandaag een dikke onvoldoende met zijn voorspelling. Het is nog altijd heerlijk weer. We hebben omdat Bob jarig is  gegeten bij een Pizza restaurant in de stad. Het waren heerlijke houtoven gebakken pizza's. We veroorloofden ons beiden één alcoholisch drankje waarvoor we fors moesten betalen. Je wordt tenslotte maar één keer  64 jaar.  Dat ook kleine meeuwtjes groter worden zagen we op de weg terug naar de camper. Morgen zullen we nog een stukje verder naar het zuiden doorschuiven.

ParkingVäinolänniemi, Kuopio, gratis

Maandag 11 juli:

Hoewel Rita over de alcohol rekening moeilijk aanspreekbaar is, kun je in Finland de ochtend na een feest onmogelijk met een kater opstaan. We stonden vanochtend niet al te vroeg op. Doordat de zon zich liet zien en het ongedierte wegbleef, was de ideale situatie voor een buitenontbijt gecreëerd. Het was weer heerlijk om 's morgens in de buitenlucht met een ontbijtje werkelijk te ontwaken. Na het ontbijt maken we een heerlijke wandeling langs mooie plekjes in Kuopio. In het meer liggen veel bewoonde eilandjes. We wandelen kort over het eilandje Rono dat via een brug bereikbaar is. Hier liggen veel bootjes van mensen die vanaf hier naar hun huis op een van de andere eilanden kunnen varen. Langs het zwemstrandje en via de oever van het meer lopen we naar de haven van Kiopio. Hiervandaan vertrekken diverse boten voor een rondvaart door de archipelago. De oude schepen in de haven passen mooi bij de opslagloodsen waarvan de functie ons onduidelijk is. We lopen door naar de markthal  aan de rand van een groot plein in het centrum rum van de stad. Het gebouw in art nouveau stijl doet ons denken aan gebouwen van Gaudi denken. Op het plein is de dagelijkse markt waar voornamelijk groente en fruit wordt verkocht.Het wijnfestival dat in de stad is hoeft niet op onze aanwezigheid te rekenen. Wij tappen vanavond wel uit ons eigen vaatje. We lopen terug naar de camper waar we lunchen en daarna de lunchdip ook maar gelijk verwerken. Tegen drie uur vertrekken we uit Kuopio. We rijden via de E5 naar het stadje Varkaus en slaan kort daarna af naar Rantasalmi. Onderweg zien we twee kraanvogels fourageren op een weiland langs de weg. In Rantasalmi vinden we weer een prima plek op een lege parkeerplaats in groene  gazons bij het meer. Zo af en toe komen wat kinderen voorbij die bij een strandje gaan zwemmen. Ook wordt er door jong en oud een soort frisbee-golf gespeeld. We eten vanavond de saté met salade buiten in de avondzon. De temperatuur is heerlijk. Morgen lijkt het mooi weer te worden om eens te gaan zwemmen op een van de vele strandjes.

parkeerplaats Rantasalmi, Venhekuja Rantasalmi, gratis

Dinsdag 12 juli:

Afgelopen nacht heeft het flink geregend. Vanochtend was het droog en tegen 11 uur brak de zon door het wolkendek. De temperatuur liep op en het werd een heerlijke zonnige dag. We rijden naar de stad Savonlinna. Deze stad ligt in het Saimaameer en ontstond rond het kasteel Olavinlinna. Dit kasteel werd vanaf 1475 gebouwd en bewaakte in die tijd de oostgrens van Zweden. We wandelen over een marktje waar Bob de traditionele hoedenfoto's  maakt. De stad ligt op enkele eilanden die door bruggen zijn verbonden. Het oudere deel van de stad ligt in de buurt van het kasteel. Hier zijn de meeste cafés en wat galerieën gevestigd. De scheepshoorns van de rondvaartboten klinken regelmatig over het water. Wij verlaten de stad nadat we boodschappen hebben gedaan en de tank van de camper weer hebben gevuld. We vinden iets buiten de stad een lunchplek bij een strandje aan het Saimameer. We lunchen in de zon en Bob neemt na de lunch een frisse duik in het heldere water. Tegen half vier verlaten we het zwemstrandje en rijden we naar een overnachtingsplek in Salkova. We staan bij een brug waar de weg over een smalle doorgang tussen twee meren wordt geleid. We zitten hier nog een tijdje heerlijk in de zon. We eten tegen 7 uur in de schaduw. De zon is achter de bomen is gezakt en het wordt langzaam frisser. Opnieuw kunnen we een heerlijke dag bijschrijven in ons inmiddels twee maanden lange reisverslag. Morgen gaan we in de richting van Puumala en Mikkeli. Helsinki komt langzaam in zicht.

Parking Sulkava, Tannisaarentie Sulkava, gratis

Woensdag 13 juli:

Gisteravond trok een lichte onweersbui over onze overnachtingsplek.  De zon zorgde voor een regenboog en een prachtige belichting van het landschap. De heftigheid van de bui viel gelukkig erg mee en we konden rustig gaan slapen.  Vanochtend was er van de bui niets meer te zien en scheen de zon op onze ontbijttafel. Na wat huishoudelijke activiteiten vertrekken we voor het vervolg van de rit door het mooie merengebied van Saima. Op de weg van Sulkava naar Puumala worden we al snel na ons vertrek door een pont over een vaarroute gezet. Daarna vervolgen we onze weg door een mooi heuvelachtig landschap. We bezoeken het stadje Puumala dat het knooppunt van Saimaa's scheepvaart en bootverkeer zou zijn. Het wordt daarom wel het Gibraltar van Saimaa genoemd.  

We bezoeken een marktje aan de oever van het meer. In de houten kerk is zojuist een mis begonnen waardoor we helaas niet naar binnen kunnen. Na het bezoek aan Puumala rijden we over de mooie weg met nummer 62 naar Mikkali. Het is een heuvelachtig parcours waarbij we langs en door meren rijden die op deze mooie dag blauw zijn gekleurd. We nemen vandaag op een plekje in het bos ruim de tijd voor de lunch. De rotspartijen in de buurt zijn hier in de ijstijd neergelegd. Prehistorische volken hebben op deze rotsen tekeningen achtergelaten die soms alleen per boot te bereiken zijn. Na de lunch rijden we nog zo'n veertig kilometer verder. We vinden na enig zoeken bij een strandje opnieuw een prima plek om te overnachten. Op het water varen af en toe wat bootjes voorbij. Het strandje is al enige tijd door de bezoekers verlaten. We zijn hier samen met een witte kwikstaart en de avondstilte  achtergebleven. Morgen bezoeken we als het weer het toelaat Repovesi National Park.

Picknickplaats Loyto, Löydönraitti 113 Mikkeli, gratis