De laatste dag van onze IJslandreis is stralend van start gegaan op de camperplaats in Oldenzaal. We hebben heerlijk ontbeten met yoghurt, banaan en bramen. De bramen bloeiden toen we uit Nederland vertrokken en bij onze terugkomst hingen  kant en klare zwarte bramen aan de struiken. Na het ontbijt hebben we de lakens van het bed afgehaald en de was verzameld. Als we thuis komen kan de wasmachine gelijk zijn nut bewijzen. We rijden rond kwart over tien van de camperplek af en worden door de Sygic planner voortreffelijk naar het adres van Gert en Nicole begeleid. In de afgelopen weken zijn we erg tevreden met deze planner geweest die we  nauwelijks op fouten hebben  kunnen betrappen. We drinken bij Gert en Nicole gezellig koffie met appelgebak en na een kop soep nemen we afscheid. De laatste 140 kilometer  die we naar Almere afleggen geven ons tijd om terug te kijken op de reis die  ruim 9 weken duurde. We hebben in deze tijd in vijf landen op 51 verschillende plekken overnacht, we zijn met  zes veerboten  overgezet en hebben 6500 km in de camper  afgelegd. We hebben verschillende weersomstandigheden gehad. Soms hadden we een ijsmuts en handschoenen nodig en soms konden we ons  in korte broek en T-shirt kleden. De tocht voerde ons langs mooie, spannende, verrassende en soms veel te toeristische plekken. De krijtrotsen van Møn, de ontmoeting van twee zeeën in Skagen, de bloeiende heidevelden, de fjorden op de Færoer eilanden waren enkele hoogtepunten. De kers op de taart was echter wel de 5 weken die we op IJsland zijn geweest. Het was bijzonder dit eiland van vuur en ijs te kunnen bezoeken. We zijn met een tevreden gevoel naar huis gereden waar we Jesper ontmoetten die prima op ons huis gepast heeft. Vanavond weer slapen in ons eigen bed.

Na een rustige nacht op de parking in Wunstorf hebben we vanochtend na het ontbijt met Griekse Yoghurt boodschappen gedaan. Voor het eerst in acht weken hadden we vanochtend geen brood meer. Met een aangevulde voorraad vertrokken we richting Teutoburger Wald. We lunchen op de parkeerplaats in Brochterbeck vanwaar we een 14 km lange wandeling in de Dorenther Klippen gaan doen. Het is inmiddels best warm en vochtig weer als we uit het dorp weglopen. Het parcours van de wandeling is tamelijk geaccidenteerd. Er zijn enige passages die een behoorlijk beroep doen op onze in 8 weken opgebouwde conditie. We wandelen door de bossen en langs de steenformaties naar het hoogste punt op de route: Tecklenburg. Hier komen we in de afdaling menig puffende en steunende wandelaar tegen die juist aan een lange steile klim bezig is. We drinken op een bankje water uit onze eigen bidons. Voor we Brochterbeck bereiken hebben we mooi zicht op de omgeving. Direct onder ons ligt een verlaten steengroeve waarin zich een kleurig meertje gevormd heeft. We kopen een ijsje bij een Italiaans restaurant en we besluiten op weg naar de camper om vanavond uit eten te gaan. De keuze valt dit keer niet op de Italiaan maar op een klassiek Duits restaurant dat vlakbij de parkeerplaats is gevestigd. We konden zonder te reserveren op een heerlijk plekje op het terras plaatsnemen. Het was zo'n zomeravond zonder wind met een heerlijke temperatuur gemaakt om buiten te eten. We hadden een lekkere Weissen en een smaakvolle Roten die goed combineerden met onze klassieke schnitzel en hahnenbrusten. Na lekker gegeten te hebben dronken we een koffie om af te sluiten en strompelden we de straat over naar de camper .Hier hebben we nog even nagenoten van één van de laatste dagen van onze reis naar IJsland. Morgen gaan we richting Twente waar we wellicht nog één wandeling gaan maken.                       

Stadsparkeerplaats Brochterbeck, Dorfstrasse Tecklenburg, gratis

Gisteravond zijn we later aangekomen dan we gewend zijn. We verplaatsten ons van Lübeck naar Bispingen zodat we vanochtend op de wandelpiste wakker zouden worden. En zo gebeurde het dat we na het ontbijt, met lunchpakketten en koffie in de rugzakken,  onmiddellijk in de wandelschoenen konden stappen voor een wandeling over de Lüneburger Heide met een lengte van 18 km. Gestuurd door onze Edge liepen we van de parking af en begonnen we aan een lus over het prachtig paars gekleurde heideveld ten zuiden van de weg van Niederhaverbeck - Oberhaverbeck. Een herder verzamelde zijn schapen voor een dag zwerven over de hei. Een klein beekje meanderde  langs de rand van de heide. In de vogelobservatiehut keken we uit over een ven in het heideveld. Helaas lieten de vogels zich hier niet zien. We staken na verloop van tijd de weg over en wandelden  over diverse heidevelden en de 169 meter hoge Wilseder berg naar het historische heidedorp Wilseder. Er waren in dit idyllische boerendorp midden in het natuurgebied enkele fototentoonstellingen in oude boerderijen. . 

Niet ver van dit dorpje hebben we, gezeten op een steen, onze boterhammen opgegeten. We liepen langs de rand van de mystieke vallei "de Totengrund". Hier heb je een mooi uitzicht op het grote dalbekken dat begroeid is met heide en verspreid staande jeneverbessen. In 1921 werd dit gebied uitgeroepen tot het eerste natuurreservaat van Duitsland. De bosbessen struikjes die  we passeerden droegen erg veel vruchtjes waarvan we er een aantal plukten en opaten. De laatste kilometers hebben we een verdwaalde Duitse vrouw op sleeptouw genomen en haar bij de juiste afslag naar haar parkeerplaats afgeleverd. De wandeltocht van vandaag over de  heidevelden was prachtig en slechts enkele weken per jaar zo mooi paars gekleurd. We hebben na de wandeling besloten ons opnieuw een eindje te verplaatsen. Na een tocht van 115 kilometer zijn we nu ten westen van Hannover op een parking aangekomen. We koken, wassen af en drinken koffie. We hebben een rustige avond wel verdiend. Morgen tijd voor nieuwe plannen.

Parking Rudolf Harbig Strasse, Wunstorf, gratis

Vandaag hebben we een stadswandeling in Lübeck op het programma staan. Aan het begin van de vakantie waren we ook al in Lübeck en hebben toen bij Gotmund gewandeld. Nu gaan we dus werkelijk de hanzestad Lübeck bezoeken.  Na het ontbijt lopen we de 100 meter naar de bushalte waar de bus van lijn 26 stopt. Deze bus vervoert ons voor €6,80 naar het centrum van Lübeck. We hebben op de Komoot app een  stadswandeling van 14,5 km uitgekozen. We laden de gpx-route in de Edge en we gaan van start.  Lübeck is een oude vestingstad en bezit nog twee toegangspoorten (Holstentor en Burgtor) en de resten van een oude stadsmuur. De historische binnenstad heeft talloze monumenten. Het voornaamste kerkelijke gebouw is de Mariënkirche, hoogtepunt van de baksteen gotiek. Het  Heiligen Geist Hospital was een liefdadigheidsinstelling gesticht door rijke burgers en voltooid in 1286 en is tevens een bijzonder bouwwerk. Op onze wandeling door Lübeck bezochten we meerdere hofjes en steegjes waarvan sommige via  een laag poortje toegankelijk waren. We liepen langs de rivier de Trave, waar we onze broodjes opaten,  tot bij de halve toren die   deel uitmaakte van de oude stadsmuur. We hebben tijdens de wandeling de hele oude binnenstad doorkruist en hebben tenslotte op een terras bij de übergangsgarten, koffie gedronken met daarbij een stuk worteltaart. De Übergangsgarten is een poging  om natuurlijke overgangen van de seizoenen te benadrukken. Na de wandeling zijn we met de bus terug naar het Citty Park vervoerd. We hadden in de bus besloten om ons vanavond al te verplaatsen naar Bispingen waar we morgen gaan wandelen. We zijn hier om 8 uur op een camper parkeerplaats  aangekomen.  We hebben gegeten en niet lang na de afwas hebben ze hier het licht uitgedaan.  Later drinken we koffie en zorgen we dat de website weer updated is. Straks lekker uitrusten voor de wandeling van morgen.

Parkeerplaats Natuurpark Bispingen, 15 euro

We staan vanochtend op tijdens een grote opklaring. De lucht boven ons prachtig blauw, de zon schijnt,  maar overal in de verte liggen de wolken op de loer.  Vannacht zijn er nog twee andere campers op de parking komen overnachten. We hebben ze horen aankomen maar verder was het vannacht erg rustig. Bob wandelt voorhet ontbijt richting het meer waar ook toiletten en picknicktafels zijn. De ganzen die gisteravond op het meer zijn gaan slapen zijn vanochtend weer vertrokken om elders te fourageren. We vertrekken nadat we hebben ontbeten naar Jelling, een dorp dat iets noordwestelijk van Vejle ligt. In het midden van de Viking tijd, rond het jaar 1000, was Jelling de woonplaats van de Deense koningen.  Gorm, de oude, en zijn zoon Harald I, de blauwtand, hebben de monumenten van Jelling nagelaten. Twee enorme grafheuvels, twee stenen met inscripties in runenschrift en de kerk van Jelling staan nu op de UNESCO werelderfgoedlijst als voorbeelden van de Scandinavische cultuur. Eén runensteen en de kerk illustreert de overgang van het heidense geloof naar het Christendom. Jelling was een ringfort omgeven door een pallisade waarvan de plaats wordt aangegeven door een wandelpad met honderden witte betonnen palen. We lopen hier enige tijd rond en beklimmen de grafheuvels. Na het bezoek aan Jelling vervolgen we onze tocht richting Christiansfeld, een dorp in de gemeente Kolding. Het dorp werd in de 18e eeuw gesticht als een kolonie van de Moravische kerk en werd in 2015 erkend als UNESCO werelderfgoed. De Hernhutters wilden een leefgemeenschap stichten en kregen een stuk grond van de koning van Denemarken. Hier kon een nederzetting ontstaan die gebouwd werd rond een centraal Kerkplein. De maatschappelijke structuur van de Moravische kerk wordt in de stad weerspiegeld. Grote gemeenschappelijke huizen, een kerkhof en  de eenvoudige architectuur dragen bij aan de bijzondere sfeer in de stad. Na deze bezoeken aan historische plaatsen maken we onze Deense kronen op bij de Lidl en gaan we op zoek naar een overnachtingsplek. We vinden een plek op een wandelparkeerplaats in Padborg, een kilometer of dertig van de Duitse grens. Als Rita het eten kookt schrijft Bob de tekst voor de website. Na de afwas en de koffie zal de dag niet lang meer duren.  Morgen willen we de eerste kilometers in Duitsland afleggen.

Wandelparkeerplaats Padborg, unnamed road, gratis

Hoewel het vannacht tot  2 uur  feest was in het dorp Suldrup hebben we een prima nacht gehad  op de picknickplaats bij het meertje. Vanochtend werden we weer eens wakker van de medicijnwekker van Bob. Buiten scheen de zon en het was heerlijk weer om buiten te ontbijten. We hebben vandaag  de geleende  gasfles van Gertie en Els aangesloten omdat onze eigen fles na ruim 5 weken leeg is. Na drie dagen, die we voornamelijk op onze billen doorbrachten, is het fijn dat we vandaag weer een wandeling kunnen maken. We wandelen om het meertje waar we begroet worden door twee veulens uit de groep pony's die daar grazen. Voor we vertrekken naar Dollerup waar we de tweede wandeling van vandaag willen maken, drinken we koffie aan de picknicktafel. We rijden de  zestig kilometer naar Dollerup Bakker. In dit natuurgebied wandelden we al in 2023 op weg naar Noorwegen. Na de lunch beginnen we aan de tocht van zo'n 10 km  over het schiereiland Inderøen. De beklimming van de, met bloeiende heide begroeide  Dollerup heuvels is mooi maar kost ons wel enige zweetdruppels. Terug bij de camper verfrissen we ons en zoeken daarna een camperplek voor de komende nacht uit. We rijden naar  een plek bij de Bølling Sø in Engesvang, een dorp niet ver van Silkeborg.  Hier blijven we overnachten. Na het eten, de afwas en de koffie loopt de dag weer ten einde. Morgen gaan we zien wat het weer doet en maken we nieuwe plannen.

Picknickplek Bøllero Sø, Engesvang, gratis