De keuze om nog een nacht in Husavik te blijven had als consequentie dat we vandaag vroeger moesten opstaan om onze geplande aktiviteiten te doen. We ontbeten al om zeven uur. Voor we vertrokken hebben we de watervoorraad weer op peil gebracht. Klaar om de dag te beginnen rijden we de camping af. Via weg 85, die de de kustlijn van het schiereiland Tjornes volgt, gaan we af op ons eerste doel: de kloof van Asbyrgi. Onderweg stoppen we bij kliffen die hoog boven het water van de Oxarfjordur uit torenen. De kliffen worden bewoond door meeuwen en papegaaiduikers die hier vreedzaam samenleven. We hebben enige tijd staan kijken naar alle bedrijvigheid op zo'n rots aan de rand van de zee. Bij Asbyrgi parkeren we bij de camping waar we een wandeling starten die boven langs de rand van de hoefijzervormige kloof loopt. Het achtbenige paard Sleipnir van de Viking God Odin zou, toen hij struikelde, hier een hoefafdruk hebben achtergelaten. Meer waarschijnlijk is dat de gletsjerrivier Jökulsa de kloof heeft uitgeslepen. We beklimmen de steile wand van de kloof met behulp van een trap en twee touwen. Door een Noors aandoend landschap wandelen we naar het punt waar de kloof eindigt. We keren langs dezelfde route terug naar de camper. We lunchen hier voordat we de 25 kilometer verder gelegen Dettifoss opzoeken. Deze 44 meter hoge en 100 meter brede waterval die in de Jökhulsa gletsjerrivier ligt voert gemiddeld 193 m3 water per seconde af. Dit gaat gepaard met luid geraas en veel opspattend water. De rivier stroomt  na deze waterval verder door een canyon naar zee. We wandelden stroomopwaarts  langs de rivier naar de Selfoss. Een waterval van 13 meter hoog. Na het bezoek aan de watervallen reden we door een  enigszins desolaat landschap naar Grimsstadir. Hier vinden we een plekje op de camping die we enkele dagen eerder al bezochten. We werden hartelijk welkom geheten door de beheerder. Het was een inspannende lange dag en we hadden na 18 km op de teller onze rust wel verdiend.  Na het eten en de afwas genoten we van de koffie en de avond die met heldere luchten naadloos over ging in de nacht. Morgen weer een dag.

Camping Grimsstadir. Grimsstdir, 20 euro

Gisteravond kleurde de zon de hemel rood toen ze achter een vulkaan verdween. Avondrood werd al snel morgenrood. De zon was, zonder achter de horizon te verdwijnen, alweer begonnen aan de nieuwe dag. Wij stonden om acht uur op en ontbeten in de camper. Het leek prachtig weer te worden. We besloten vandaag te gaan zwemmen in het Myvatn Nature bath, een thermaal zwembad. Na het ontbijt reden we er over de ringweg naar toe. Met de zon in de rug werd de omgeving mooi uitgelicht waardoor de bekende omgeving iets extra's kreeg. We kregen op de entree kaartjes  65+ korting. Oud zijn heeft zo dus ook nog voordelen. Na naakt gedoucht te hebben met zeep mochten we een duik nemen in het geothermische water van het zwembad. Dit water komt van een diepte van maar liefst 2500 meter. De temperatuur van het lichtblauwe water varieerde van 35 tot 41graden Celsius. Vanuit de baden had je prachtig uitzicht op het Myvatn meer en met de zon hoog aan de hemel hadden we een paar heel ontspannen uurtjes. 

Na het afdouchen zijn we vertrokken bij het zwembad om op een mooi plekje met zicht op het meer te lunchen. Na de lunch hebben we een korte  wandeling gemaakt over kleine krater eilandjes in een gebied dat rijk is aan eenden. We vervolgen na het uitstapje onze weg naar de Godafoss. Via den route door een gevarieerd landschap bereikten we deze grote waterval in de rivier Skjáfandfljot. Hier valt het water over een breedte van 30 meter 12 meter omlaag. Vlakbij deze goden waterval is een tweede veel kleinere te zien: Geitafoss. De watervallen lagen te schitteren in de zon die voor een heerlijke temperatuur zorgde. We reden vervolgens via een bergpas naar Akureyri dat prachtig gelegen is aan een fjord met hoge besneeuwde bergen als achtergrond. We zoeken hier, het is inmiddels 7 uur, de camping op. We eten laat vandaag maar moe en voldaan  kunnen we terugkijken op weer een geslaagde dag op IJsland. Straks lekker slapen, morgen Akureyri bekijken.

Camping Hamrar, Akureyri, 30 Euro 

We ontbeten vanochtend buiten. De temperatuur was al heel aangenaam. De bergen hadden zich van de wolken ontdaan die gisteravond kleurrijk om de toppen hingen. Het beloofde een mooie dag te gaan worden. We reden na het ontbijt naar de botanische tuin die niet ver buiten het centrum van Akureyri ligt. We konden, net als iedereen,  deze tuin gratis bezoeken. Het was een genot door de mooi onderhouden tuin met haar kleurrijke bloemen te wandelen. De blauwe papaver kleurde prachtig in de ochtendzon terwijl ook vele andere bloemen poseerden om digitaal vastgelegd te worden. Na het bezoek aan de tuin wilden we de kerk bekijken. Deze was helaas wegens een begrafenis voor het publiek gesloten. We parkeerden de camper bij de haven waarna we de stad inliepen. We maakten een rondje door het centrum van Akureyri en  keerden via de cruiseterminal terug bij de camper.  We lunchten, tankten en deden boodschappen voordat we afscheid namen van deze prachtige gelegen stad. We gebruiken de middag om ons een eind naar het westen te verplaatsen. We willen nog wandelen bij een kloof maar worden door Google Maps over een oude weg gestuurd waar we telkens schapensluizen  moeten openen om verder te kunnen rijden. Deze weg brengt ons tenslotte terug naar de rondweg zonder dat we de wandeling in de kloof gevonden hebben. De route die weer over een bergpas leidde verveelde geen moment. Een rivier vergezelde ons op weg naar het westen die voor ons even na het dorp Varmahlid onderbroken werd voor een overnachting op een camping. Na het eten bellen we met  Jesper. De rust breekt aan als de afwas is gedaan en de website is geupload. Morgen zullen we het tweede deel van de verplaatsing naar de Westfjorden doen. Nu eerst lekker slapen.

Camping Hünaver Tjaldsvaedi, Blonduos, 20 euro

Na een zonnige dag begon het vannacht iets te regenen. Vanochtend was het bewolkt maar inmiddels ook weer droog. We zijn na het ontbijt van de camping vertrokken met als doel Bordeyri, een dorpje aan het einde van de Hrutafjord. Hier is het begin van onze route over het schiereiland Westfjorden. Voor we ons doel bereikten wandelden we op Hrutey, een eilandje bij de stad Blönduós. Op dit eilandje, bereikbaar met een voetgangersbrug over de gletsjerrivier Blanda, zou een rijk vogelleven moeten zijn. De enige vogels die we ontdekten waren meeuwen die aan de vaste wal hun nesten hadden gebouwd. Met slechts wat foto's van de rivier en de flora van Hrutey verlieten we Blönduós. Het tweede uitstapje van de rondweg was bij  de afslag naar weg 722. Hier reden we langs de Vatndalsfjall tot het einde van de gravelroad. Hier hebben we geluncht voordat we via een Jeepspoor langs de rivier de Vatndalse  op zoek gingen naar de Stekkjarfoss en de Dalfoss. De eerste waterval bereikten we zonder moeite. De Dalfoss, die dieper in de kloof lag, hebben we niet bereikt. We moesten een klimparcours afleggen om met droge voeten de  waterval te bereiken. We kozen ervoor om terug te lopen naar de camper en onze weg naar Bordeyri te vervolgen. Tegen 16.00 uur reden we de camping die aan het fjord ligt op. Een boer komt op een naastliggende weide gras maaien. Wij nemen, terwijl het is gaan regenen, even gas terug. Na het eten is er tijd voor de gebruikelijke aktiviteiten waarna we gaan slapen. Morgen de eerste Westfjorden-etappe die finisht in Drangsness.

Camping Bordeyri, Bordeyrarvegur Bordeyri, 25 euro.

Vanmorgen was Bob iets na zes uur wakker. Het was vannacht opgehouden met regenen en nu zijn de lege plekken tussen de wolken ingevuld met blauw. Bob rekt het verblijf in bed nog tot kwart voor zeven voor hij opstaat. Het ontbijt staat al klaar als Rita opstaat. We vertrekken na het ontbijt voor de eerste etappe door de Westfjorden die van Bordeyri naar Drangsness voert.  De weg is heel goed berijdbaar.  Veel wegvlakken zijn geasfalteerd,. De 20 km gravelroad die we reden zijn in goede staat. De eerste indrukken van schiereiland  zijn positief. Met de fjorden aan onze rechterkant en de mooie weg die geen moment een vlak stukje kende vervelen wij ons geen seconde. Omdat er niet veel verkeer op de weg was konden we het ons veroorloven enkele fotostops op de weg  te maken. Overal langs de fjorden was drijfhout aangespoeld dat helemaal afkomstig is uit Siberië. Bij gebrek aan bomen wordt dit , door het zeewater geïmpregneerde hout gebruikt voor de bouw van huizen, meubels en speeltoestellen,. Op een parkeerplaats drinken we koffie en bewonderen we de zwarte Zeekoeten waarvan hier een groepje leeft. De op vis jagende vogel heeft rode poten en zijn bek is eveneens rood aan de binnenkant. We rijden verder door de vogelrijke omgeving  waar borden, net als bij 

Schiphol, waarschuwen voor laagvliegers. We bereiken het einde van de Steingrimsflord en slaan af naar Drangsnes. Hier zijn aan de rand van de fjord enkele geothermische verschijnselen waarbij er op meerdere plaatsen hotpools zijn gemaakt. We stopten bij een kleurrijke plek waar een vervallen bad nog altijd  vol met warm water was. Als we in Drangsness aankomen zoeken we een plek op de camping waar we een mooi uitzicht over een bloemenveldje en  op  de fjord hebben. Na de lunch maken we een wandeling door het dorp waar we zicht hebben op het eiland Grimsey. Het verhaal is dat dit eiland op een nacht door een trol is  gemaakt en daarbij door de dag werd overvallen. De trol veranderde bij het zien van de dageraad in een grote rots. Deze rots staat in Drangsnes met het zicht op Grimsey. We maken deze middag nog een tweede wandeling en beklimmen de Bearfjell, een 316 meter hoge Klif, die op de camping begint. Na een  kop thee  begint Bob met het schrijven voor website. We sluiten deze prima dag af met eten en koffie. Straks lekker slapen? ....... Als dat maar lukt! Morgen de tweede etappe met al doel Isafjordur.

Camping Drangsnes tjaldsvaedi, Drangsnes, Campingkaart gebruikt (6)

Vanochtend zijn we opnieuw niet zo laat opgestaan. Bob was om 7 uur bij het  toiletgebouw. Veel campinggasten sliepen nog dus was het nog rustig bij de douches. Rita douchte na Bob zodat wij allebei weer lekker ruiken. Na het ontbijt vertrokken we van de camping. Bij de Gemeentewerken konden we onze toiletcassette legen waarna  de derde etappe Westfjorden  een aanvang kon nemen. Er lagen drie cruiseschepen in de haven van Isafjördur waarvan de gasten met bussen in de omgeving werden rondgereden. Wij verlieten het stadje via wegnummer 60 die ons met een tunnel onder de Breidadalsheidi doorleidde. Aan de andere kant van de tunnel maakten we kennis met de noord-zuid verbinding van de Westfjorden. We reden door een ruig landschap met hoge bergen, vlaktes met meren, watervallen, fjorden  waarbij de steeds wisselende vegetatie nooit tot enige verveling leidde. We stopten bij een fjord met een zandstrandje waar enkel het geluid van de vogels en de de golfslag te horen was. Hier hadden we een moment van volledige ontspanning. Terug op de verbindingsweg 60 haalden meerdere bussen met cruisevaarders ons in. Deze bussen met hun reizigers ontmoeten we bij onze tweede stop die we maakten. Dit was bij een aantal kleine watervallen die konden bestaan dankzij hun grote broer de Fjallfoss Dynjandi. Deze waterval heeft een hoogte van 100 meter en het water valt als een sluier naar beneden over een breedte variërend van 30-60 meter. 

De bussen waren snel vertrokken en konden we rustig genieten van deze mooie waterval. Na de waterval veranderde het wegdek in een gravelroad. We reden via een bergpas naar het wateraanvoer gebied van de Dynjandi waterval. Hier passeren we het Stóra-Eyjavatn dat 350 meter boven zeeniveau ligt. We hebben een prachtig uitzicht over de omgeving. We lunchen op een vlakte met om ons heen verschillende watervallen, veel vliegjes en meertjes. We vervolgen deze mooie etappe met de weg 63 en komen ogen tekort. De weg naar Patreksfjördur begint als gravelroad met veel hobbels en gaten. Het laatste deel is geasfalteerd en dit rijdt toch comfortabeler. Hier komt de zon regelmatig achter de wolken vandaan en geeft ze het landschap een gouden glans. We komen na 150 kilometer aan het einde van deze koninginnerit door de Westfjorden. We gaan eten, afwassen en wellicht wandelen we voor de koffie nog even naar het dorp. In elk geval eindigt deze dag, net als alle andere dagen, in  bed. Morgen varen we over van Brjánslækur (Westfjorden) naar Stykkis-Holmur op het schiereiland Snæfellsnes.

Camping Patreksfjördur, 107 Adalstræti, Campingkaart gebruikt (8)