week 3:

                                                                                                                 donderdag 26 mei 2022 t/m woensdag 1 juni 2022

Donderdag 26 mei:

We maken vandaag alweer het begin met de derde reisweek. Na de oversteek van Denemarken naar Zweden maakten we in de tweede week kennis met de Zweedse westkust. De eerste regendag in Tresticklan doorstonden we en we zijn gisteren Noorwegen binnengereden. De afgelopen nacht sliepen we hoog en nat boven de stad Oslo op een parkeerplaats. De regen viel tot in de ochtend met bakken uit de lucht. We stonden laat op en toen het droog werd besloten we na het ontbijt naar Oslo te vertrekken. Broodjes voor de lunch gingen in de rugzak mee. Tegen 11 uur waren we op het 450 meter verder gelegen metrostation Voksenkollen. Kaartjes kochten we via de app Ruter Billett. De metro daalde in zo'n 30 minuten af naar het centrum van Oslo. We wandelen naar het Vigeland park waar veel beelden van Gustav Vigeland zijn tentoongesteld. Het zijn beelden van naakte mensen die op allerlei manieren  de cyclus van leven en dood weergeven. Het beeldje van het boze jongetje is het bekendste beeld, vergelijkbaar met manneke Pis. We lopen van de brug vol beelden naar de fontein. Hier wordt op de rand de levenscyclus weergegeven. Tenslotte komen we bij de Monolith, een zuil met krioelende figuren die aan alle kanten door beelden wordt geflankeerd. We drinken koffie en eten ons broodje op een terrasje in de zon aan de rand van het park. Daarna lopen we de stad in. Het weer is behoorlijk opgeknapt. We wandelen langs het koninklijk paleis, bekijken de domkerk en lopen dan richting het mooie operagebouw. Hier lopen we naar het dak vanwaar je een mooi uitzicht hebt over de stad en de fjord. De metalen rozen op de foto zijn een herinnering aan de vele rozen die gelegd zijn na de moord op 77 jonge mensen door Anders Breivik in 2011. Via de haven keren we terug naar het centrum waar we op het centraal station de metro met een overstap terug nemen naar het beginstation Voksenkollen. We drinken een borrel in de camper en nemen wat belegde toastjes in plaats van een verantwoorde maaltijd. Nu het buiten steeds donkerder wordt daalt ook de temperatuur. Zo lekker onder de warme dekens. Morgen weer een stukje verder naar de Noorse westkust.

Parkeerplaats Øvreseter Nord, Oslo, gratis

Vrijdag 27 mei:

Op de hoogte van ruim 450 meter op de berg Holmenkollen, waar we met de camper hebben overnacht, was de nacht behoorlijk fris. De onbewolkte lucht maakte een snelle afkoeling mogelijk. Vanochtend warmde de zon ons ook weer in snel tempo op. Het was een prima plek om te overnachten.  Door het dichtbij gelegen metrostation bleek het een goed uitgangspunt voor een bezoek aan Oslo. Na het ontbijt dalen we klein stukje . We bezoeken de skischans Holmenkollen die op 425 meter boven zeeniveau ligt. De constructie bevat 1000 ton staal en heeft een lengte van bijna 97 meter.. Onder aan de schans ligt het nationale skicentrum van Noorwegen waar nu door langlaufers  "droog"wordt getraind. We verlaten de schans en vervolgen onze route richting Noordkaap. We rijden vandaag slechts  86 km. Onderweg doen we wat boodschappen in een Kiwi supermarkt. Hoewel deze als een goedkope supermarktketen wordt aangeprezen, betaalden we in onze ogen voor de boodschappen de hoofdprijs. Noorwegen is dus in vergelijking met Nederland werkelijk duur. De diesel blijkt, als we tanken, in de afgelopen dagen wel zo'n 20 eurocent in prijs verlaagd ,wat weer een meevaller is. We zoeken ook een LPG tankstation op zodat onze gasvoorraad weer aangevuld kan worden.  We merken nu  hoe fijn  het LPG-buitenvulpunt is dat we hebben laten maken. Bij het dorpje Darbu lunchen we op een parkeerplaats tussen twee meren. In dit dorp starten we een wandeling van 8 km  waarvan we het gps bestand hebben gedownload. Het gebied waar we lopen is, zo blijkt uit de routeborden, 's winter langlaufgebied. Overal ontluikt de natuur en zorgen allerlei bloeiende bloemen voor kleur. Na de wandeling vinden we op zo'n 10 km van Darbu een overnachtingsplek. Er is een meertje vlakbij de parkeerplaats waar we staan. Zojuist liep een reebok, die we door het raam fotografeerden, in alle rust langs de camper. Morgen het meertje bekijken en weer een stukje verder rijden.

Parkeerplaats Lurdalsveien, Kongsberg, gratis

Zaterdag 28 mei:

Na een heerlijke rustige nacht waren er vanochtend de nodige joggende mensen wiens parcours langs onze camper liep. De zon scheen en we maakten niet al te veel haast om te vertrekken. Na het ontbijt dweilde en poetste Rita het een en ander terwijl Bob de puzzel oplos achterstand probeerde weg te werken. Als we tegen 10 uur beide klaar zijn met ons werk vertrekken we voor een tocht langs één van de twee Telemarkskanalen. Wij volgen het Bandak-Nordsjøkanaal dat in 1892 is geopend. Het is gebouwd voor het vervoeren van goederen en passagiers en ter voorkoming van overstromingen. Het kanaal heeft 18 sluizen , is 105 km lang en een hoogteverschil van 72 meter. Wij bezochten de Ulefoss sluis met 3 kamers en  10,7  meter hoogteverschil en de grootste van alle sluizen de Vrangfoss sluis. Deze heeft  5 kamers en 23 meter hoogteverschil. We lunchten hier met zicht op de sluis en het kanaal. Na onze lunch werd het schip Hendrik Ibsen onder grote belangstelling geschut. De sluis werd nog volledig handmatig bediend door twee hardwerkende sluiswachters. Het was mooi om de sluis in werking te hebben gezien. Na het bezoek aan de twee sluizen rijden we verder door een prachtig, enigszins bergachtig gebied. Op de bergen ligt nog wat laatste sneeuw van de winter. De regionale wegen slingeren, veelal uitgehakt in de rotsachtige bodem, langs de oevers van de langgerekte meren.  Voordat we bij het dorpje Vrådal , dat tussen de meren Vråvatn en Nisser ligt, aankomen, steken we met een aantal haarspeldbochten een bergrug over. We willen nog wandelen maar het zoeken naar een geschikte wandeling duurt te lang. We rijden naar Vrådal-Panorama, een skioord met vanaf  de berg een mooi zicht op het dal. De wind is hier best fris en we besluiten om  in het dal te overnachten. We staan  in een gebied  met vakantiewoningen op een groot terrein met zicht op wat meertjes. We eten  en drinken koffie in de camper terwijl  buiten de lucht weer helemaal helder wordt. Waarschijnlijk weer een frisse nacht in het verschiet. Morgen willen we in dit gebied  gaan wandelen. 

Parking Vrådal-Panorama, Vrådal, gratis

Zondag 29 mei:

Nadat we ons zaterdag vooral hebben beziggehouden met de Telemarkskanalen is het vandaag weer tijd voor een fikse wandeling. Na de heldere nacht begint de ochtend ook heerlijk zonnig. We ontbijten vroeger dan de vorige dagen en rijden daarna naar het startpunt van de wandeling naar de 1000 meter hoge Roholdtsfjell (fjell is berg). Om kwart voor 10 liepen we al van de parkeerplaats het bos in. Het is een waterrijke omgeving waar we doorheen lopen. Regelmatig zoeken we droge bodem om over te lopen. Soms liggen er balken bij erg natte passages. Op de helft van de wandeling kiezen we ervoor om een eind in de richting van de bergtop, langs een watervalletje waar we op de terugweg lunchen, over een rotsplateau te lopen. Als we  vlak voor de steile beklimming naar de top zijn, keren we terug naar het wandelpad. Het was een mooi uitstapje van de   route. Na 12 km wandelen zijn we terug bij de camper. De middag gebruiken we om weer een stukje verder te rijden door het Noorse land. We rijden van Vrådal naar Flateland. Het is een waterrijk gebied met het grote meer Vråvatn en vele riviertjes. De natuur is hier prachtig. De wens van Bob om elanden te zien is vandaag vervuld. In een weide langs de weg zien we zelfs tweelanden . Naarmate we hoger klimmen komen besneeuwde bergen in zicht. Vlak voordat we deze bergen bereiken zetten we de camper op een parkeerplaats van een skioord. Hier gaan we overnachten. Inmiddels zijn er drie andere kampeerders bij ons aangesloten. De voorspelling van de nachttemperatuur is 4 graden. Niet zo gek dus dat de natuur hier nog in een vroeg lentestadium is. Morgen vervolgen we de weg richting Flateland, Nomeland en Fidjeland.

Parking Hallbjønnsekktjønni, Borsaevegen, Dalen

Maandag 30 mei:

Het is vannacht inderdaad koud geweest zoals voorspeld. Vanochtend hadden we geen van beiden veel zin om op te staan, met onze grote blote voeten op het koude zeil te staan. Bob waagde zich om negen uur, door hoge nood gedwongen, als eerste onder het dekbed vandaan. De kachel ging aan en het duurde niet lang of Rita's kleren lagen in de warme lucht voor de uitblaas-openingen bij het bed. De dag was begonnen maar deze verliep anders dan we gepland hadden. Als we na het ontbijt vertrekken richting Nomeland komen we de Duitse camper tegen die even eerder de  overnachtingsplek had verlaten. De bestuurder vertelde ons dat de weg naar Nomeland was afgesloten en slechts tussen 16.00 en 17.00 uur  zou worden opengesteld. We zoeken naar een alternatieve route. In dit waterrijke en bergachtige terrein blijkt het alternatief een omweg van zo'n 150 km  te zijn. We kiezen ervoor om niet drie uren om te rijden maar wat boodschappen te doen in Dalen en de twee resterende uren in elk geval te gebruiken voor de koffie en de lunch. Na de lunch, terug op onze overnachtingsplek, doden we nog wat tijd met puzzelen en lezen. Tegen half vier rijden we de weg richting Nomeland waar de wegblokkade net wordt opgeheven als wij daar aankomen. Onderweg passeren we een prachtige waterval waarvan de naam  ons onbekend is. In Nomeland doen we nog de laatste boodschappen en tanken zowel Diesel als drinkwater. We kunnen de komende dagen weer weer vol bevoorraad vooruit. Met een fikse stijging rijden we de weg naar Suleskard, Suleskardveien, op. Bij Brokke Alpinesenter vinden we, voor de koepel van Loefjell (zie foto), een plekje voor de nacht aan een rivier. Wat heeft Noorwegen toch prachtige plekjes in een overweldigende natuur. Na het eten drinken we koffie en verheugen we ons alweer op de dag van morgen.

Parking Brokke Alpinesenter, Rysstad, gratis

Dinsdag 31 mei:

Vrachtauto's, volgeladen met rotsblokken, reden vanochtend over de rammelende brug. Het geluid zorgde ervoor dat we niet lang uit hebben geslapen. We ontbijten en vervolgen dan onze route op de Suleskardveien in de richting  Suleskard. Hier nemen we  de Lysevegen die bij Lysebotn na een afdaling met 27 haarspeldbochten en een 1,1 km lange tunnel doodloopt bij de Lysefjord. Vanaf de parking Brokke kronkelen we omhoog over de weg die pas na de winterafsluiting sinds 21 mei weer open is. Het is met een passage op 1050 meter de hoogste wegverbinding in het zuidwesten van Noorwegen. Het maakt deel uit van de kortste verbinding tussen Oslo en Stavanger. We genieten van de prachtige woeste en desolate omgeving die nog deels met sneeuw is bedekt. We waren dan ook niet blij toen we na 38 km waren afgedaald tot Suleskard. We dachten dat we het mooiste gebied wel gehad hadden. De Lysevegen maakte echter nog meer indruk op ons. De weg is gebouwd voor de aanleg van de Tjodan hydro-elektrische centrale en in 1984 officieel geopend. Het hoogste punt van de route is op 950 meter bij het Andersvatn meer. Na dit hoogste punt dalen we af tot 640 meter waar de wandeling naar Kjerag begint. We kiezen ervoor om de zes uren durende wandeling niet te doen maar door te rijden naar Lysebotn. Dit dorp ligt aan de Lysefjord en is in de winter alleen per boot bereikbaar. We lunchen op de kade van de fjord aan een picknicktafel waar de zon net doorbreekt. Na een korte wandeling door het kleine dorp (streetart) rijden we terug naar Suleskard. Opnieuw is het genieten van de besneeuwde bergen, de ontdooiende meren en de prachtige panorama's. Terug op de hoofdweg ( nr 45) vinden we een plek waar een rivier in het Hunnevatn stroomt. We kijken uit op het meer  waar meerdere watervallen hun water in laten stromen. Wat een fantastische plek weer om de nacht door te brengen. We hebben telefonisch contact met Jesper. De laatste uren van de dag besteden we aan de dagelijkse routines: koken,eten, afwassen en koffie. Na het bijwerken van de website en het bijhouden van  het nieuws is het bedtijd geworden. Morgen bekijken we de laatste weersvoorspelling voordat we onze vervolgroute bepalen. 

Lakeside Stop Hunnedalsveien, Tjørholm, gratis

Woensdag 1 juni:

De nieuwe maand, juni, heeft als voordeel dat we, door verhogen van onze abonnementen,  samen 60 GB KPN tegoed hebben. We kunnen dus ruim internetten en zelfs de wedstrijden van het Nederlands elftal bekijken. Helaas ontdekten we echter vandaag dat tv kijken buiten de Europese Unie via KPN onmogelijk is. We zullen dus ongetwijfeld nog de nodige GB's  over houden. De nacht was opnieuw erg rustig. 's Morgens wakker worden met het uitzicht op een meer en een waterval is toch heel bijzonder. Nog meer bijzonder is het dat we pas om negen uur opstaan. Bij het topberaad tijdens het ontbijt zijn we het erover eens dat, gezien de weersvooruitzichten, een vertraging in het programma wellicht beter weer kan opleveren bij de wandeling naar de Preikestolen. In 2014 maakten we samen met Gertie en Els daar op de terugweg van de wandeling  een hevig onweer mee. Hopelijk kunnen we nu door de vertraging met een uitstapje naar Stavanger een nat pak ontlopen. Onderweg naar deze stad hebben we een wandeling gedaan  die bij Gilja, een dorp op de route, begint. We parkeren de camper langs de weg waarna een hele verkleedpartij kan beginnen. De wandelbroeken, wandelshirts, sokken en wandelschoenen worden aangetrokken. De rugzakken zijn bevoorraad met lunchpakketten en water. De regenjassen en paraplu's gaan mee voor de bescherming bij een eventuele bui. We zijn er klaar voor. De wandeling begint met een fikse stijging over weiden waar schapen grazen die ons meewarig nakijken. We klauteren daarna omhoog door afdalende beekjes en komen op vlakker terrein als we bij het eerste meertje, Brekkestølvatnet, komen. We wandelen door tot het derde meer, Djupavartnet, waar we op een steen in de zon lunchen. Na de lunch besluiten we dat het mooi is geweest en keren we terug naar de camper. Rita wast voor we vertrekken haar haren met het water uit de beek . De hele verkleedpartij vindt dan in omgekeerde volgorde plaats en we vertrekken naar Stavanger. We vinden een plek op een parking niet al te ver van het centrum. Er staan hier vannacht, naast onze Witte Antonia, nog zo'n 10 andere campers. We drinken hier wat borrels op ons 33 jarig huwelijksfeest en ons 40 jarig samenwonen. Inmiddels is het bijna half elf en is het duidelijk warmer dan de vorige dagen in de bergen. Morgen gaan we, hopelijk met wat droge momenten, de stad Stavanger bekijken.

Parking Tordenskjolds gate, Stavanger, gratis