Week 11:

                                                                                                                                  donderdag 21 juli 2022 t/m woensdag 27 juli 2022

Donderdag 21 juli:

Bij de start van de elfde reisweek realiseren we ons dat we nog ruim tweeduizend kilometer van huis zijn. Er is onderweg nog zoveel te zien terwijl de tijd opraakt. We gaan de komende weken  proberen de krenten uit de pap te eten en vooral nog te genieten van onze reis. Vanochtend kondigde zich opnieuw een stralende dag aan. De zon scheen al vroeg op de camper. Na het ontbijt zijn we van ons plekje bij het meer vertrokken. We rijden naar het stadje Haapsalu,ooit een geliefde badplaats van de Russische aristocratie en al sinds mensenheugenis een kuuroord. Het is heerlijk om hier enige tijd rond te slenteren over de promenade langs de zee en langs de gekleurde  houten huizen. Het stadje heeft een oud kasteel uit het begin van de dertiende eeuw dat nog deels in tact is. We drinken koffie op een terrasje en verlaten daarna het stadje met haar geheel eigen karakter. We  lunchen later lekker in de schaduw van wat bomen.We slaan een bezoek aan de eilanden over en leggen  ruim honderd  kilometer af naar Pärnu, een stad van vijfendertigduizend inwoners. We zoeken in de stad een wasserette op. Het wordt weer tijd voor een frisse geur in de kledingkast terwijl  het bed ook aan een verschoning toe is. Na het wassen en drogen in de wasserette zoeken we in de buurt van zee ons volgende overnachtingsplekje. De parkeerplaats met een toilet en uitkijktoren waar we terechtkomen ligt vlak bij zee. We zitten nog een tijdje in de zon en bakken pannenkoeken. Na het eten lopen we nog even naar het strand. We bekijken de overwinning van Vignegard en gaan daarna heerlijk slapen.

Parking in natuur bij Pärnu, Pärnu, gratis

Vrijdag 22 juli:

Gisteravond hebben we in bed het programma de avondetappe  bekeken waarin de overwinning van Vignegard op de Hautacam uitgebreid in beeld kwam. We zijn deze berg jaren geleden eens met de kinderen in de auto omhoog gereden. Dat vonden we toen al een hele onderneming.  Een onbekend dier roept vanuit de rietlanden  in het nachtelijke donker. Bob kan de bron van het geluid na een korte speurtocht niet  lokaliseren . We verzinken  na alle mooie beelden en met de onbekende geluiden  in. een diepe slaap. We ontbeten vanochtend buiten met prachtig weer en zonder vreemde geluiden. Een  ochtendbriesje maakte het in de zon zeer aangenaam vertoeven. Na een rustige start van de dag vertrokken we naar het stadje Pärnu dat op zo'n vijf kilometer afstand van onze overnachtingsplek ligt. Het badplaatsje ligt aan de rivier de Pärnu en kijkt mooi uit over de baai van Pärnu.  Het zandstrand is druk bezocht . We kijken  vanaf een comfortabele bank naar de gezellige drukte.  We wandelen langs  de levendige  boulevard  en door een mooie park naar de rivier.  Hiervandaan wandelen we, na een koffiepauze in het centrum, langs de houten 19e eeuwse villa's  terug naar de camper. Het was opnieuw heerlijk om met dit weer door een stadje aan zee te slenteren. We vullen onze etensvoorraad  en watertank weer voor een paar dagen aan. Het vullen van de watertank bij een tankstation moet door de lage waterdruk met flessen  gebeuren. Dit is  een tijdrovend karwei. Onze zoektocht naar een overnachtingsplek verloopt minder soepel dan in voorgaande dagen. De Esten grijpen het mooie weekendweer blijkbaar aan om te kamperen op de gratis plekken die wij ook willen gebruiken. Op onze zoektocht verlaten we bij Ainazi Estland en rijden we Letland binnen. Hier vinden we al snel rustige plek op een picknickplaats. We kijken uit over een mooi grasveld en het bos is niet ver. We zijn nog niet aan het strand geweest dat op 100 meter van ons vandaan schijnt te zijn. Morgenvroeg gaan we de zee zeker opzoeken. 

Parking Salacgriva, Sporta iela 8, gratis

Zaterdag 23 juli:

Vandaag was het de tweede keer in korte tijd dat we tot negen uur uitgeslapen hebben. We verplaatsten de camper een stukje zodat we in de zon kunnen ontbijten. De geur van rottend zeewier is vanochtend onmiskenbaar aanwezig. We ontbijten desalniettemin heerlijk voor de camper. Een Duitse camper komt voor ons staan als wij bij de zee gaan kijken die op zo'n honderd meter over een houten vlonder bereikbaar is. Er is inderdaad een stinkend wier in de zee dat het zwemmen op dit strand onaantrekkelijk maakt. Terug bij de camper spreken we met de Duitse buren die wel op de Noordkaap zijn geweest. Hun verhaal van hun bezoek met minimaal zicht geeft ons een goed gevoel over onze keuze de Noordkaap links te laten liggen. We gaan op zoek naar de kliffen van Veczemju en laten opnieuw een prima overnachtingsplek achter ons. We volgen de prachtig geasfalteerde P11 en nemen de afslag naar de kliffen. Deze weg is een acht kilometer lange gravelroad met duizenden ribbels die de camperinventaris luidruchtig laten bewegen. We parkeren bij een camping en wandelen langs de niet al te imposante  kliffen van de amberkleurige kust.

Als we terug zijn bij de camper is het tijd om te lunchen. Met gevulde magen vervolgen we onze zwerftocht door Letland. We bezoeken de stad Valmiera waar het vandaag groot feest was. Er is een markt met regionale producten , eettentjes en muziek. We lopen rond over het feestterrein en zien de kasteelruïne bij de rivier. Tegen vijf uur gaan we op zoek naar een plaatsje voor de nacht. We rijden door het Letse nationale park Gauja waar we veel ooievaars zien. Asfaltwegen maken plaats voor gravelwegen. We bekijken onderweg de witte zandstenen kliffen die steile oevers vormen langs de Gauja-rivier, de langste rivier van Letland. Tenslotte vinden we een prima plek voor de nacht op een picknickplek aan een meer bij Cesis. Hier zitten we nog een tijdje buiten en eten tonijnsalade. Als de muggen komen gaan wij naar binnen. De ventilatiegaten van de auto gaan dicht en hopelijk hebben we een goede nacht. Morgen eerst weer eens zwemmen en dan naar Cesis. Riga is nog zo'n honderd kilometer bij ons vandaan.

Parking Cesis. un known road Cesis, gratis

Zondag 24 juli:

Vanochtend om acht uur was het meertje voor de camper nog doodstil en verlaten. Een geweldige kans dus om tijdens een frisse ochtendduik de eerste rimpelingen in het meer te maken. We hebben allebei voor het ontbijt een heerlijke duik genomen . Wat een prima begin van de dag. Tegen tien uur rijden we naar  Cesis. Dit stadje ligt aan de rivier de Gauja  in het nationale park Gauja. De stad heeft een ruïne van een burcht op haar grondgebied. De bouw van de eerste burcht startte in 1209. Bij diverse oorlogen werd de burcht net als de stad  volledig vernield.Alleen het stratenplan stamt nog uit de middeleeuwen en verder zijn er geen gebouwen uit de middeleeuwen bewaard gebleven. Na de tweede wereldoorlog werd de stad uitgebreid met Sovjet flatwijken. Er worden nu veel huizen gerenoveerd waardoor het karakter van de stad hopelijk bewaard zal blijven. Na het bezoek aan Cesis rijden we met enige moeite naar het beginpunt van de Amata trail die ons  naar de Zvartes rots moet leiden. Onderweg vullen we onze gastank voor de derde keer bij. We lunchen in de camper en wachten tot een bui  is overgetrokken voordat we gaan lopen. Als we net zijn vertrokken kleurt de lucht boven ons opnieuw  donker. De wandelroute is slecht onderhouden en nog nat van de  regenbui van zo-even, We keren, zonder de wandeling af te maken, om en zoeken de camper weer op. We bezoeken de overblijfselen van het kasteel van Sigulda. Vanaf de binnenplaats is het verderop gelegen kasteel van Turaida goed te zien. Na het bezoek aan het kasteel  zoeken we een nieuwe plek voor de nacht. De matige conditie van de wegen in Letland vertragen onze zoektocht aanzienlijk. We komen tenslotte weer op een prima plekje terecht dat in het bos en aan een meer ligt. Het lijkt erop dat de camperaars waarmee we gisteravond samen achterbleven ook vandaag onze buren zullen zijn.  We koken en eten buiten waarna we tegen half negen de camper opzoeken. We hebben vandaag een aantal keren gewandeld en hebben ons via slechte gravelwegen van plek naar plek verplaatst wat vermoeiend is geweest. Als de website klaar is lekker naar bed en morgen uitgerust naar Riga.

Picknickplek bij meer, Unknown road, gratis

Maandag 25 juli:

De rimpelloosheid van een ongerept meer zoals we die gisterochtend mochten ervaren was vanochtend reeds door een vroege visser verstoord. Hij probeerde zonder succes   grote vissen uit het water te halen. Snel nadat wij onze aanwezigheid lieten blijken vertrok de man op zijn motor zonder een vis  te hebben gevangen.Het bruine water in het meertje gebruiken we om het toilet te spoelen maar nodigt ons niet uit om een ochtendduik te nemen. Na het ontbijt rijden we naar onze overnachtingsplek die op ruim twee kilometer van het centrum van Riga ligt. Politie heeft het nabij gelegen monumen,t om de bevrijding van Letland op Nazi-Duitsland door de Sovjet-Unie te herdenken, afgegrendeld. Dit zal vast met de oorlog in Oekraïne te maken hebben. We lopen naar de stad waar in de rivier de Daugava twee cruiseschepen voor een bezoek aan de stad zijn afgemeerd. Riga is de grootste van de Baltische hoofdsteden en maakt een kosmopolitische indruk op ons. Er zijn gebouwen uit verschillende periodes van de bouwkunst te vinden die prima bij elkaar in één plaatje passen.. We wandelen met veel plezier over diverse pleinen en door de smalle straatjes van de oude stad. We lunchen op een schaduwrijk plekje  in een park. In de middag bezoeken we onder meer een Russisch Orthodoxe kerk en de markthallen. We drinken een borrel op een terrasje voordat we op een ander terras gaan dineren. Het is nog steeds een heerlijke temperatuur als we de camper weer opzoeken. Het buiten zitten wordt al snel onprettig door de bloeddorstige muggen in het park. Tegen half elf zitten we gedwongen  binnen waar de temperatuur na de zonnige dag niet erg aangenaam is. Het plan voor morgen moet nog gesmeed worden.  We zullen Riga in elk geval wel weer verlaten.

Parking Mangalsala, Ojära Väciesa iela 2, gratis

Dinsdag 26 juli:

Toen het avondrood plaats maakte voor de nacht hebben  we in het door de politie bewaakte gebied zorgeloos kunnen slapen. De doorspoelknop van het toilet zorgt soms voor kortsluiting waardoor de zekering doorbrandt. Na het ontbijt rijden we naar een automaterialenwinkel die de zekering niet heeft. De man in de winkel geeft ons een ander adres waar we inderdaad een aantal zekeringen hebben gekocht. We verplaatsen ons vandaag in de richting van Vilnius. De route van Riga (Letland) naar Siauliai (Litouwen) kent weinig landschappelijke hoogtepunten . We rijden door een grote graanschuur waar in de Sovjet-tijd het beheer in handen was van de Kolchozen en Sovchozen.  Het kost ons enige moeite tijdens deze eentonige rit wakker te blijven.

We passeren onderweg een internationaal bedevaartsoord dat op zo'n 12 kilometer van de stad Siaulial in het noorden van Litouwen ligt. De Heuvel der Kruizen is een passende naam voor dit oord. In 2006 werden er meer dan honderdduizend kruizen geteld. Al lange tijd, waarschijnlijk na de novemberopstand in1831, worden er kruizen, crucifixen, mariabeelden en andere soorten relikwieën op de heuvel geplaatst. Tijdens de Russische overheersing werd de heuvel meerdere keren ontruimd en werden de kruizen vernietigd. De Litouwse bevolking plaatste echter telkens nieuwe kruizen omdat Maria  had gevraagd de heuvel met kruizen te bedekken. Pas tijdens het bewind van Gorbatsjov mochten de kruizen blijven staan. De heuvel wordt nu als immaterieel erfgoed gezien door de UNESCO en als een symbool van nationale en religieuze identiteit. Na het bezoek van de paus in 1993 werd de heuvel wereldberoemd. Na ons bezoek aan de heuvel lunchen we in de buurt. We nemen een lange pauze en rijden nog een uur voordat we op een picknickplaats bij het dorp Lioliai een plek voor de nacht vinden. We kijken uit over een meertje waar één van de vele  ooievaars in deze omgeving  zijn dagelijkse kostje bij elkaar scharrelt. Het is zojuist gaan regenen en we eten in de camper ons restje  spaghetti op. Morgen weer verder op weg door het Litouwse land.

Picknickplaats Nepriklausomybes gatve, Lioliai, gratis

Woensdag 27 juli:

De regenbui die gister onder het eten over Lioliai trok zorgde er samen met de zon voor dat er boven het meertje een prachtige regenboog met felle kleuren kon ontstaan. Er kwamen in de loop van de avond enkele jongeren langs die na korte tijd ook weer verdwenen. De zon had vanochtend de regen verdreven. We ontbeten uit de wind onder een door de zon beschenen overkapping die zojuist door een oude dorpsbewoner na een rustpauze weer was verlaten.  Onze tocht door de Baltische Staten vervolgen we vandaag met bezoeken aan de stad Kaunas en het dorp  Trakai die beiden op de route naar Vilnius liggen. Kaunas is na Vilnius de tweede grootste stad van Litouwen en ligt aan de rivier de Memel zo'n honderd kilometer ten westen van Vilnius. Vilnius behoorde ooit tot Polen en toen was Kaunas de hoofdstad van Litouwen. De burcht in de stad dateert uit de 14e eeuw. In 1441 sloot de stad zich aan bij de Hanze waarna een welvarende periode aanbrak. Na de annexatie van Litouwen door de Sovjet-Unie werd Vilnius weer hoofdstad en was de politieke rol van Kaunas uitgespeeld. In de laatste jaren van de Sovjet-Unie kwamen de inwoners van Kaunas, 90% is nog Litouws, in opstand tegen het regime. Nu zie je overal in de stad gebouwen in de steigers staan die worden gerestaureerd. We wandelen door de stad waar de burcht, het stadhuis en meerdere kerken het beeld bepalen. Koffie drinken we op het terras van een van de vele cafés op het stadsplein. Als we terug bij de camper zijn lunchen we op een zonnig plekje in het parkje. Na de lunch rijden we door naar het verderop gelegen historische Trakai dat door meerdere meren omgeven is. Het kasteel dat op een eiland in het Galve meer ligt lijkt uit een sprookje te zijn ontsnapt en is echt een toeristische attractie. Het aanbod van rondvaarten, verhuur van boten en waterfietsen is groot net als het aantal  restaurants langs het meer. We wandelen om het kasteel en door het dorp waar nog de nodige historische gebouwen te bewonderen zijn. We verlaten Trakai en vinden in een nabijgelegen bos al snel een piekje voor de nacht. We drinken buiten nog een borrel voordat we gaan eten. De rest van de avond brengen we in de camper door. We zijn  nog zo'n veertig kilometer van onze volgende bestemming: Vilnius.

Picknickplaats Plomeny gatve, Trakai, gratis

Maak jouw eigen website met JouwWeb