week 3 / NZ 2022 | Reizen Bob en Rita

Week 3:

zondag 13 november 2022 t/m zaterdag 19 november 2022

Zondag 13 november:

De derde week van de reis door Nieuw Zeeland laten we vandaag beginnen. Het is immers de derde zondag dat we op reis zijn. Als het stukje voor de website wordt geschreven is het zondagochtend 9 uur in Nederland terwijl bij ons de zondag bijna is afgelopen. We hebben vanochtend voor de tweede keer ontbeten op Lake Okara campground. Na het ontbijt rijden we naar Waiotapu Thermal Wonderland. Gister was dit park reeds gesloten toen wij daar aankwamen. Vandaag waren we zelfs op tijd om de Lady Knox geiser te zien spuiten. Deze geiser wordt geactiveerd met zeeppoeder en bereikt een hoogte van zo'n 20 meter. Slechts één keer per dag vertoont ze haar kunsten. Na de voorstelling van de spuitende dame gaan we terug naar het park waar we een 2 uur durende wandeling maken door een kleurig vulkanisch landschap. We zien een paar mooie gekleurde poelen waarvan de Champagnepool wel de bekendste is. Na de wandeling lunchen we in de camper en rijden dan door richting Taupo. Onderweg bezoeken we nog de Haku Falls. Hier wordt een enorme hoeveelheid water (200.000 liter) per seconde door een 15 meter brede en 10 meter diepe kloof geperst. Het water in de Waikato Rivier wordt gebruikt voor het opwekken van energie waardoor de hoogte van de waterval kan variëren van 7 tot 9,5 meter. Het water van de rivier wordt door de luchtbellenin het water na de waterval prachtig blauw. Na het bezoek aan de waterval doen we in Taupo boodschappen bij Pak 'n Save voordat we naar de camping gaan. We eten en drinken buiten een borrel maar de muggen dwingen ons na de afwas naar binnen. Als de koffie op is doen we allemaal ons eigen ding. De shuttle voor de Tongariro Crossing voor dinsdag is vanmiddag geboekt. Morgen rijden we langs het meer van Taupo naar de omgeving van Tongariro. Nu eerst lekker slapen.

Great Lake Holiday Park, Taupo

Maandag 14 november:

Vanochtend werden we wakker terwijl de zon de eerste stralen op onze camper werpt. We hebben de hele nacht aan de stroom gestaan. Als we na het ontbijt het toilet hebben geleegd en de watertank hebben bijgevuld zijn we klaar om te vertrekken. Het is inmiddels al tegen 12 uur en het wordt een niet al te inspannende dag vandaag. Eerst rijden we langs het Lake Taupo naar het stadje Turangi. We lunchen onderweg bij een forellenkwekerij waar grote forellen in een beek zwemmen. De forellen die in bakken worden gekweekt zijn bedoeld om uit te zetten in vrije wateren. Na de lunch vervolgen we onze route naar de parking vanwaar we morgen om 6 uur met een shuttle voor de Tongariro trekking worden opgepikt. Na een korte stop bij het Lake Rotoaira vinden we de parking. We willen, nu we ons vertrekpunt van morgen weten, verderop wild camperen maar de baas van een in de buurt liggende camping stuurt ons weg tijdens ons borreluurtje. Bij een soort motel dat verderop ligt mogen we een nacht kamperen. Hier maken we ons diner klaar drinken we koffie en pakken we onze rugzakken in. We gaan vroeg slapen want morgen moeten we om 6 uur aantreden.

Parking bij "Motel", Tongariro

Dinsdag 15 november:

De wekker loopt om 5 uur af. Het begin net licht te worden als we onze vooraf gesmeerde boterhammen naar binnen werken. Met onze volle rugzakken en geheel in wandelkleding gestoken vertrekken we om half 6 naar de parkeerplaats waar de shuttlebus ons om 6 uur oppikt. Met deze shuttle worden we naar het beginpunt van de Tongariro Crossing gebracht. We lopen de 20 km lange wandeling van Mangatepopo naar de parking in Ketetahi. Het eerste deel van de wandeling stijgt van 1000 meter naar een hoogte van 1865 meter . We beklimmen de prachtige vulkaan Mount Ngauruhoe. We lopen door de Mangatepopo vallei naar de Devils Staircase die alle zuur in onze benen activeert. Via een grote vlakte wandelen we langs de Soda Springs en klimmen dan via een steile helling naar de Red Krater op de top van de vulkaan. De krater heeft een indrukwekkende mond waaruit deze vulkaan haar lava kan spuwen. In de hele omgeving zijn de lavastromen en uitgespuwd puin terug te vinden. Als we op de top zijn zien we de prachtige groen gekleurde kratermeren met de naam Emerald Lakes waar we langs lopen voordat we het hoger gelegen Blue Lake passeren. De omgeving is werkelijk schitterend en we genieten volop van de uitzichten.

Beneden ons ligt een grote vlakte waarin de lavastroom van de laatste uitbarsting duidelijk te zien is. Op deze vlakte zijn opnames gemaakt voor de film Lord of the Rings. Als we het Blue Lake zijn gepasseerd beginnen we aan de afdaling naar de 1100 meter lager gelegen parkeerplaats Ketetahi. We hebben een mooi zicht op het Lake Taupo en het Lake Rotoaira. Aan deze kant van de vulkaan was in 2012 de laatste uitbarsting bij de Te Maari mond. Een hut werd verwoest door rondvliegend puin. Het pad slingert naar beneden door lage begroeiing. Vanaf het bos is het niet al te ver meer naar de camper. We zijn na de 20 km lange tocht blij dat we een plek vinden op de National Park Camping. Hier drinken we een borrel en eten we een eenvoudige maaltijd. Na de koffie zoeken we onze eigen plek op en gaan niet al te laat slapen. Morgen rijden we door naar Wanganui.

Camping Mangahuia, National Park.

Woensdag 16 november:

Na de inspannende wandeldag hebben we vanochtend allemaal lichte spierpijn. We ontbijten op de camping in de ochtendzon en vertrekken dan in de richting Wanganui. De vulkaan die we gisteren hebben beklommen is nu in de wolken verstop. We hadden precies de goede dag voor de wandeling uitgekozen. De tocht naar het zuiden voert door agrarisch gebied. Er zijn soms mooie vergezichten over het heuvelachtige landschap. Het roestbruine Makatote viaduct, het drie na hoogste viaduct van Nieuw Zeeland, verbindt de beide overs van de rivier en maakt daar de oversteek per trein mogelijk. , We stoppen onderweg even bij de Raukawa Falls die vanaf de weg te zien is. Na de koffiepauze rijden we door naar de Pak 'n Save in Wanganui. Bob werkt de website bij terwijl Rita en Els de boodschappen doen. Als de voorraadkast gevuld is rijden we naar de Riverroad die langs de Wanganui River loopt. Na een korte klim komen we bij een prachtig uitzichtpunt waar we heerlijk in de zon lunchen. We vervolgen nog even de route langs de rivier voor we terugrijden naar Wanganui. Hier zoeken we een camping waar we nog een tijdje chillen in de zon. Els en Rita hebben heerlijk gekookt. Gertie en Bob doen de afwas waarna we buiten koffie drinken. Inmiddels is de zon achter de horizon verdwenen. Straks slapen en morgen vertrekken we vroeg naar Wellington waar we met de ferry gaan oversteken naar het Zuidereiland.

Lakelands Holliday Park, Wanganui

Donderdag 17 november:

We stonden vanochtend vroeg op omdat we, zoals we dachten, de ferry van 2 uur naar Picton hadden geboekt. Echter, Gertie en Els hadden in de nacht een telefonisch bericht ontvangen van de reder Bluebridge. Ze misten ons bij het vertrek van de nachtboot die om 2 uur zonder ons was vertrokken. Het telefoonnummer van ons bleek niet geheel juist te zijn doorgegeven en dus ontvingen wij dit berichtje niet. Boekingsfoutje, kan gebeuren! We vertrokken zonder te ontbijten van de camping in de richting van Wellington. Onderweg hoorden we tot onze opluchting dat we door Bluebridge zijn omgeboekt naar de boot die om half 2 uit Wellington vertrekt. We ontbeten tegen 10 uur met broodjes en koffie aan een picknicktafel. Na dit prima ontbijt vervolgden we onze weg naar de ferry. Ruim op tijd komen we aan bij de kade waar de boot al klaar ligt. We sluiten probleemloos aan in de rij van wachtende auto's. De boot is volgeboekt en we denken dat onze foute boeking ons geluk is. Waarschijnlijk hadden we anders vandaag niet kunnen oversteken naar het Zuidereiland. Als de campers op hun plek staan vinden we een zitplek in de comfortabele salon aan boord. De reis duurt 3 uur en 45 minuten. De geboekte Momorangi Bay Campground ligt op zo'n half uur rijden van Picton. Via een bochtige kustweg, waar op enkele plekken aardverschuivingen hebben plaatsgevonden, bereiken we de camping. We vinden een plek langs de mooie baai. waar de eb zijn intrede doet. We borrelen, eten , wassen af en drinken koffie voor we onze bedden gaan opzoeken in de eigen campers. Morgen het eerste tochtje op het Zuidereiland.

Momorangi Beach Campground, Picton

Vrijdag 18 november:

Vanochtend stonden we zowaar op met een dun zonnetje dat langs de wolken scheen. Met de prachtige uitkijk over Momorangi Beach was het heerlijk ontbijten. Een eend met gevlekte jongen wandelde rond over het gras. De jongen waren onder toeziend oog van moeder heerlijk aan het eten. Een groep jongens en meisjes kreeg kanoles en verdween na wat oefeningen tenslotte om de hoek van de baai uit ons zicht. De routeplanner geeft een omweg van 90 km aan naar Marahau dat bij het Abel Tasman National Park ligt. Er blijkt door zware regenval in juli 2022 nog schade aan de weg te zijn waardoor de kortere route is geblokkeerd. Als we om 10 uur van de camping wegrijden hebben we een tocht van ruim 240 km voor de boeg. Gelukkig is het weer prima en we kunnen zowel voor de koffie als met de lunch buiten zitten. De koffiepauze is in de bedding van de Wairau River die langdurig parallel stroomt aan onze weg met wegnummer 63. In de bedding staan prachtige bloemen die natuurlijk uitgebreid in beeld worden gebracht. Als we geluncht hebben rijden we de laatste kilometers door steeds geaccidenteerder terrein naar Marahau. Dit dorp ligt aan de Tasmanbaai en grenst aan het Abel Tasman National Park. We vinden een camping die goed past in onze plannen voor morgen. De watertaxi vertrekt hier en de geplande wandeling eindigt hier. Inmiddels is het begonnen te regenen. In de eigen camper nemen we voor ons borreluurtje even een rustmoment.

Marahau Beach Campground, Marahau

Zaterdag 19 november:

Vanochtend stonden we zowaar met zon op. De regen heeft de hele nacht op het dak van de camper getikt maar heeft het voor nu even opgegeven. We kunnen in de zon ontbijten voordat we met de watertaxi vertrekken naar Anchorage Bay. Deze baai ligt op ruim 12 km van de camping. Deze afstand is met de snelle taxiboot snel overbrugd. Met een tractor wordt de boot met passagiers een eind het water ingereden. Als de boot te water is gelaten vaart deze met hoge snelheid naar onze bestemming. Via een loopplank verlaten we de boot en beginnen we aan de 14 km lange wandeling naar Marahau. Door het bos en vlak langs de zee is het een prachtige wandeling met fraaie uitzichten op zee. We bezoeken onderweg enkele strandjes en lunchen op een bankje bij een uitzichtpunt. We komen tenslotte bij het Park Café Marahau dat aan het begin van het Abel Tasman National Park ligt. Hier reserveren we een plekje om 's avonds naar terug te keren en pizza te eten. Als we terug zijn bij de camper zijn we best moe van de geleverde inspanning en gaan we niet al te laat slapen. Morgen rijden we een stuk verder het Zuidereiland op.